Hala kapalı yerlerde yemiyorum. Aşı oldum ancak varyantların nasıl davranacağı kesin değil.

Mümkün olduğunca gitmiyorum, mümkünse açık havada oturmayı tercih ediyorum ya da evlerde buluşuyoruz arkadaşlarımızla. zaten her yer çok pahalı. Havalar soğuyana kadar biramızı sandviçimizi alıp sahile gidiyorduk ne güzel. Pandemi anksiyetemi henüz tam olarak atamadım kısacası.

Ama Dune vizyona girecek, korka korka da olsa, üç kat maske de taksam koşarak sinemaya gideceğim. Başka film olsa gitmezdim.

Ben de henüz kapalı yerlere oturmuyorum. Bir kere Corona geçirdim, iki doz da asiliyim ama cafe restoranlara aşı ya da pcr zorunluluğu gelene kadar kapalı bir yerde oturmayı da düşünmüyorum.

Sinema, tiyatrolara da henüz gitmedik. James Bond vizyona girmiş, eşim gitmek için bayağı ısrarcı oldu, bir şekilde gitmemeye ikna ettim ama Matrix geliyormuş sanırım o zaman gerginlik içinde gideceğiz.

1 yıldan fazladır hiç umrumda değil. avm içinde kahve içerek dolaşıyorum ve maskeyi indiriyorum hatta bu süre içinde.

yeme içme yerleri, sinema, tiyatro, konser, seyahat, tatil hepsine aynen devam ediyorum. bu sene içinde corona geçirdim ve iki doz aşı oldum. pandemide geliştirdikleri davranışları sürdürenleri saygıyla karşılamakla beraber azıcık ömrümü keyif aldığım şeyleri erteleyerek geçirmek istemiyorum.

Şuan kovitim. İki doz biontek asiliydim.

Karantinadan çıktığım gibi mekanlara ve gezmelere devam. Ömrümü böyle geçiremem.

Tek yasamasaydim, yaşlı insanlae olsaydı evde bir tık daha dikkatli olabilirdim. (Maske konusunda zaten Max dikkatliyim)

Gitmiyorum, hatta gidenle de görüşmüyorum :)

evde yaşlı ebeveyn olduğu için kalabalık ortamlarda dikkatliyim. cafelerde genelde sigara içenler çoğunlukta olduğundan ve onlar da bahçe kısmında oturdukları için ben iç kısımda kimsenin olmadığı yerlerde oturuyorum.

iceride kimse yok gibi bir sey zaten malum bahce kisimlari sigaranin tekelinde.

ic mekan ferahsa yani ben giriyorum. eskiden cok imtina ederdim. bayadir biraktim. her yere gidiyorum hatta. bir de hic metroya, metrobuse binmiyorsan ya da hastaneye falan gitmiyorsan restorana da gitmeyebilirsin tabi.

kaparsam da asilari bosa olmamisizdir herhalde hafif geciririz diye de takmiyorum artik acikcasi covid'i.

kimsenin ağzına girmediğiniz sürece virüs bulaşmıyor. küçük kardeşim covid pozitif, evdeki diğer herkes negatif. böyle abartarak sadece daha çok stres yaparsınız gibi geliyor bana. bence gidin, ben hiçbir şeyden geri kalmıyorum. ekstra yaptığım hiçbir şey de yok. maske ve normalde de olduğum kadar mesafe.

Valla ben gidiyorum.

havanın çok şeye etkisi var ancak sizin direk havadan etkilenmeniz, sonbahar ve kapalı hava ile önceden yaşadığınız olumsuz bir olayı size hatırlatması ile alakalı olabilir.

Normal değil.
Mevsimsel depresyon ya da mevcut depresyonun ağırlaşması söz konusu olabilir.

Ben şen şakrak bi insanım ama 2 haftadır depresyondayım resmen.
sigara kullanmadığım halde canım deli gibi sigara istiyor ve sürekli depresif şarkılar dinliyorum. helak oldum :(

tam tersi hava kapalı olduğunda daha mutlu oluyorum. güneşli havalar bana göre değil.

Ben bu olayı geçen hafta şiddetli yaşadım şimdi azaldı

Bunda havanın erkek kararması da etkili, yazın güneş 9da batarken artık 7 de batıyor

Evde otururken saat herhalde 10 buçuk olmuştur diyorum saate baktığımda daha 8 buçuk :)

ben de her sene yazın mutsuz, sonbahar itibariyle mutlu diyemesem de içi daha huzurlu bir insan oluyorum. ama etrafımdaki çoğu insan sizin gibi.

Normalde sen sakrakim. Kapalı havalar keyifsiz yapiyor

Beni olumlu etkiliyor.

Sabah uyandığımda hava kapalıysa dışarı çıkasım, kimseyle görüşesim gelmiyor. Anında sıradan çinko karbon piller gibi oluyorum. Modum düşüyor. Bu müzik tercihlerimi de etkiliyor o yüzden zorlayarak daha hareketli şeyler dinlemeye çalışıyorum.

Kapali hava beni de cok olumsuz etkiler, nefret ederim kapali sonbahar havasindan. Benim gibi cok kisi de gordum.
Bana sorarsan kapalı hava sevmek normal degil. Depresiflik belirtisi kapali hava sevmek bence.

Valla her sene oluyorsa senin normalindir o zaman. Her sene olan olayi niye bu sene dert ettin rahip?

Neyse, bende olmuyor. Severim ben kapali havalari.

@jrr tolkien hayrani, ya ben kapalı havayı seviyorum. daha mı şiirsel geliyor nedir. seviyorum ama bana iyi gelmiyor. havanın insan psikolojisi üzerinde etkisi olduğu gerçek ama beni bu kadar değiştirmesi rahatsız ediyor. hoşuma da gitmiyor açıkçası. :/

sığ düşünme ile alakalı.

ekonomi, ortalıkta bukadar çok arabanın olması, park edecek yerlerin olmaması ya da kahvecilerde sıraların olmasına göre iyi ya da kötü olarak beirlenmiyor. o yüzden cevap aslında burada gizli.

hangi ortama girerseniz o ortama göre kriterlerle karşılaşırsınız. parası olmayan kimseyi kahvecide göremezsiniz, tıpkı kahvecinin kapısından çıktıktan sonra karşılaştığınız ya da gördüğünüz insanların ancak %1'inin kahvecide olması gibi. Aynı şekilde, parkı, bahçesi çevre düzenlemesi olmayan bir şehirde daracık sokaklarda iki üç arababının bile tüm sokağı kaplaması gibi.
Ya da 15 yaşında 250 bin km üstü arabasına neden insanlar 100 bin liradan fazl istiyor sence? Ekonomi iyi olduğu için mi? Eli bol da ancak malı mı kıymetli sadece? Eskiden neden böyle değildi?

eskiden aldığın bir hizmeti aynı kalitede aynı fiyata alabiliyor musun bunu sorgulayarak başlamalısın sorularına.

arabasi olmayanlar ne olacak?
siraya girmeyenler ne olacak?
akpli dayi gibi bakarsan akpli dayi gibi gorursun

İstanbul veya Ankara gibi bir büyük şehirde yaşıyorsan bunun en önemli sebebi şu yanılgı: Şehirler çok kalabalık ve çok fakir olduğu gibi çok da zengin var.

Akp'nin zengin ettiği kesim de hiç azımsanacak seviyede değil. Birileri fakirleşirken onların cebindeki parayla zengin oldular ve son model BMW'lere, Range'lere, Porsche'lere biniyorlar.

Orta sınıf (kaldığı kadarıyla) da lan üç günlük dünya biriktiriyorum biriktiriyorum ne ev ne araba alabiliyorum moduna giriyor bence ve gerekirse o zengin hayatını yaşıyormuş gibi yapmak için borçlanıyor. Bir hafta Bodrum'da tatil yapıp senenin geri kalanını kredi kartlarına çalışan çok insan var.

Bir de araba özelinde artık millet arabayı yatırım aracı olarak gördüğü için anasının altınını, babasınının birikmişini falan toplayıp krediyle vs. alıyor arabayı üç ay geçmeden o yılki maaşından artıracağından fazlasına satıyor. Sonra başka araba alıyor, onu satıyor. Önceden öğretmenler falan yapardı bunu artık eline biraz para geçen herkes al-satçı oldu. Devlet de sağ olsun bunları göt etmiyor yönetim anlayışıyla fiyatları yukarı tırmandırmaya devam ediyor. Daha bugün sıfır arabalara %15 civarı zam gelecek haberi vardı kurdan dolayı. İkinci eller de değerlenecek bu durumda örneğin.

haklılık payın var; ama şöyle bir durum da var. o arabaları alanlar, kahvecileri dolduranlar da fiyatlardan şikayetçi. tam tersini düşünelim. arabaların hiç satılmadığı, kahvecilerin bomboş kaldığı bir durum olması için ülkede kıtlık olması yada afganistan gibi olmamız lazım. benim için kriter araba yada cafe değil. yurtdışına çıkabilmek, rahatça tatil yapabilmek, istediğin şeyi alabilmektir.

yüzdeci kesim geldi. aramızda kim her gün kahveye 20 lira veriyor? çoğu ayda 3-4 kere kahve içiyor. kim her ay tatile gidiyor? bir yıl önceden erken rezervasyon yaptırıp yılda 1 hafta tatile gidip bütün yıl ödüyor insanlar. ayda 3-4 kere kahve alanlar bile kahvecileri kalabalık yapabiliyor. yılda 1 hafta tatil yapanlar kısıtlı tatil mekanlarında yoğunluk yaratıyor. şimdi git datça'ya bak, insan göremezsin. ülkede çalışanların yarısından fazlası asgari ücret kazanıyor. 2800 lira kazanıp da 250 bin liralık araç almıyor tabii. hangi araçlar hangi yolda geziyor? istanbul'dan tüm ülkenin geneline yorum yapılamaz. istanbul'da ülkenin tüm araç sayısının yarısı var. son bir kaç senede yoldaki araçların modellerine bakarsan hep yerinde sayıyor eskiye göre çok daha az yeni model araç var.

orta kesim için, 30-50 bine aldığı araç 100-150 bin oluyor. o zaman maaşı 3-4 bin şimdi 7-8 bin, 100 bin kredi çekiyor 250 bine yeni aracını alıyor.

evini 2012-2015'te 200 bine almış. şimdi oradan 3 bin kira alıyor. vaktinde mallananlar bu zamanları daha az kayıpla atlatıyor.

ben 2007'de ilk işe girdiğimde 2 bin lira maaş alıyordum. 10 maaşımla araba alabiliyordum. iphone bir maaş ediyordu. şimdi aynı yerde yeni işe girenler 3-4 bin alıyor, 10 aylık maaşlarıyla toros bile alamazlar.

en yoğun dönemde bodrum'a 1 milyon insan gidiyor, e hepsi bu işte. sen de ben de oradayız temmuz'daki bayram tatilinde.

ben akademisyenim, eşim öğretmen. ikimiz de devlet memuruyuz, ek gelirlerimizle birlikte ülke şartlarına göre iyi kazanıyoruz. pandemiden önce her yaz 15 gün yurtdışında tatil yapıp, tüm ihtiyaçlarımızı hiç düşünmeden satın alıp, dışarıda her keyfimiz istediğinde arkadaşlarımızla bira içmeye gidiyorduk. ki o zamanlar da ekonomik daralma başlamıştı. ona rağmen 3 sene önce ayda 6 bin tl kenara koyabiliyorduk.

şimdi ne oldu? 200 bin tl kadar biriktirebilmiştik 3-3 buçuk senede. araba fiyatları fırladı. çocuk yapmak istediğimiz için arabaya ihtiyacımız olacaktı. arabalar her ay 10-15 bin tl zamlanıyor, fakat biz her ay 10-15 bin tl kenara koyamıyorduk. sonunda tüm altını, dövizi satıp, acil durumlar için kenara 3-5 bir şey ayırıp, kredi çekip araba aldık. 4 ay önceydi bu. şu an sarı siteye koymaya kalksak, satın aldığımız fiyattan 40 bin tl daha fazla yazacağız (diğer ilanlardaki emsal fiyatlara göre).

peki kenara 6-7 bin tl koymaya devam edebiliyor muyuz? işte burada koca bir kahkaha atabilirim. 3 sene önce 6 bin tl koyabiliyorsak, şu an en azından bir 8-9 bin tl'yi bulmuş olmalıydı kenara attığımız para resmi enflasyona göre. en son ne zaman arkadaşlarımızla buluşup dışarıda bira içtik, hatırlamıyorum. en fazla ikimiz gidip birer tane içip kalkmışızdır. kimse arayıp dışarı çıkalım demiyor bile, evlerde takılıyoruz bir araya gelirsek de :) ayakkabı mont alırken eskiden düşünmezken (aşırı pahalı markalardan satın almıyorduk zaten), şimdi ortalama ürünler için 3 defa düşünüp alıyoruz. market harcamamız 3 katına çıktı. aylık 1900 tl kredinin üzerine 2500 tl arttıracağız diye göbeğimiz çatlıyor.

siz bir de esnafa sorun, gelen giden sayısı aynı mı pandemi öncesine göre diye. ya da gelenler aynı parayı bırakıyorlar mı kalkarken acaba? kadıköy'ün ortasındaki avm'de mağazaların 3'te 1'i boş, baya dükkanı kapatıp gitmişler. kadıköy diyorum. yukarıda biri inditex gömlekler 400 tl olmuş, hala satıyor diyor. napsın herkes pazardan mı giyinsin? çıplak mı gezsin? inditex dediğiniz nedir ki? o sizin gördüğünüz insanlar da mekânda iki kahve içmese, 1 tişört almasa ülkeyi kapatıp gidelim zaten.

önceki cevaplar +1

"bu nasıl olabiliyor? günübirlik mi yaşıyor insanlar?" sadece bu kısma cevaben yazacağım, evet. çünkü yıllarca çalışsam da aldığım maaşı hiç hiç hiç harcamadan biriktirsem de bir mülkiyet sahibi olamayacağımı düşünüyorum. belirsiz bir geleceğe yatırım yapmaktansa yaşadığım şu anı keyifli geçirmek istiyorum. tamamen şahsi bir durum tabii.

nüfus fazlalığı (biri almasa/gitmese öbürü alıyor) ve aile desteği bunu yaratıyor. Çevremde birkaç arkadaşım evlendi, aileleri + kredi desteğiyle ev aldılar mesela. Kendi maaşlarıyla almaları imkansızdı ama şu an bu şişen piyasada bile ev alabildiler. Arz az olduğundan onlar ev alarak ev fiyatlarının daha da artmasına katkıda bulunmuş oldular mesela.

Ben yıllardır direnip araba almıyordum, artık "ya şimdi alıcam ya da ömür boyu alamayacağım galiba" kafasına geldim. Şu an alabileceğim araba da 150-200 bin lira civarı bişey ha. Patır patır satılmasının sebebi bendeki bu düşünce, eskiden "eskiyen şey ucuzlar ikinci el alırız" kafasındayken artık "almadığın her gün zarardasın, alabiliyorsan anında al" kafasına geldik. Babam anlatırdı eskiden de enflasyon bu şekildeymiş herhalde.

Kahveci örneği, e bugün gitmedin yarın 50 lira olacak o kahve? Gençliğimizi yaşayalım biriktirip ne yapacağız diyor o gençler. Mesela biz zamanında euro 2,5 lirayken Avrupa'ya gidip gezebildik, şimdiki gençler onu da yapamıyor oturup Beşiktaşta kahve içiyor ne yapsın.

Ülkede ekonomik sıkıntı var mi yok mu diye bakmak istersek bir şehir bir ilçe "burada araba var o zaman sıkıntı yok" ya da "kahveciler dolu o zaman nerede sıkıntı" acayip sığ bir düşünce olur.
Bir kere Türkiye kişi başı araç sayısında baya geride bir ülke. Bu veri eski de olsa hadi 20 sıra atlasın;
www.nationmaster.com

Benim ailemde bir araç vardı ben okurken.
Benim şu an yaşadığım ülkede iş arkadaşlarım çocuklarına araba lease ediyor okurken rahat gitsin diye.

Buna ek olarak kahveci dediğiniz yeri doldurmak o kadar da zor değil. Kahve şu an alkolden daha ucuz ve 20 lira kahve alıp bir kaç saat gecirebilirsiniz; çünkü ülkede kahveci/avm dışında yer kalmadi. Yeşil alan yok, tenis alani yok, park yok hiçbir şey yok. Insanların yapabileceği şey bu. Hobi desen binlerce lira.

Ekonomik kriz var mi diye bakmak gerekirse hane borçlanması, kredi kartı borçları, ozel/devlet kredi oranlari vs bir sürü şey var. Böyle gözlemler hiçbir şey aciklamaz anca AKP'li dayılar arasinda ya da günlerde falan konusulur.

Ekonominin psikolojik boyutuna da bakmak lazım. Tüketici psikolojisi, alım gücü ve yaşam standartları kapsamında da düşünmek lazım.

Son 2-3 yılda alım gücünde ve yaşam standartlarında düşüş olmayan kaç kişi var?
Benim çevremdeki gözlemim herkesin alım gücü de yaşam standartları da az ya da çok düştü. Tabii ki benim çevremdeki gözlemim bilimsel ve geçerli bir veri değil ama işin bir de bu kısmı var demek istiyorum.

Yaşam standardından kastım sadece et, peynir almak değil. Her sosyoekonomik, sosyokültürel kesimin kendine göre bir yaşam standardı var.

Farklı açıdan bakalım; daha üst sosyoekonomik kesimden aklıma gelen, çevremde de ya aynısı ya benzerini gördüğüm birkaç örnek:

Her ay yurt dışına tatile giden adam onu yılda 2-3'e düşürdü.
Audi'ye binen adam şu an Toyota'ya biniyor.
Teknesi, yazlığı olan adam satmak zorunda kaldı.
İkinci fabrikasını kuracak olan sanayici vazgeçti.
Çocuğunu özel okula gönderen aldı, devlet okuluna verdi.
En pahalı özel okula gönderen alıp daha ucuzuna verdi.
Her hafta sonu dışarıda rakı-balık yapan ayda 1'e düşürdü.
x şirketinden genel müdür olarak emekli olan adam freelance danışmanlığa başladı.

Örnekler daha da artırılabilir.

Bu örneklere bakınca amaaan derde bak da diyebilirsiniz ama hayatı boyunca bolluk ve lüks içinde, para derdi olmadan yaşayan bir insanın o hayatını tamamen kaybetmesi de bir travma.

Ekonomik ve kültürel seviyeden bağımsız olarak ne olursa olsun hayat standardını kaybetmenin insanda farkında olsa da olmasa da travma yarattığını düşünüyorum. Ve bu çabuk alışılabilen, hemen uyum sağlanabilen bir travma da değil bence. İnsanlar ucundan kıyısından eski hayat standartlarını devam ettirmeye çalışıyorlar. Kaybettiklerini kabul etmek veya görmek istemiyorlar. En basitinden onun için deli gibi faiz oranları ile kredi çekip tatile çıkıyorlar.

Okyanustan bir bardak su doldurup, " ee hani bunda balina yok?" demeye benziyor bu bakış açısı.

Büyük şehirlerdeki alışveriş merkezlerinin bulunduğu semtlere bakarak ülkenin ekonomik durumu hakkında çıkarım yapmanın bundan hiçbir farkı yok.

Herhalde ekonomik kriz dendiğinde ortamın "i'm lagend" filmindeki gibi olmasını, böyle post apocaliptic, nükleer savaş sonrası madmax ortamı falan olmasını bekliyordunuz. Ancak o zaman ikna olunacak kriz olduğuna sanırım.

Ülkenin %40'ından fazlası asgari ücretle geçinmeye çalışıyor. Eğer bir çıkarım yapılacaksa buyrun buz gibi bir istatistik. E o zaman nasıl herkesin altında gıcır gıcır arabalar dediğinizi duyar gibiyim. Bir kaldırsanız mı kafanızı acaba biraz daha yukarı doğru? Yaşadığınız şehrin kenar mahallelerine doğru bir bakın isterseniz orada da latte'lerini almak için kuyruk bekleyen insanlar görebilecek misiniz? Akşam üzerine doğru semt pazarlarına bir inin isterseniz. Karşılaştığınız insanlara bir sorun, nasıl alıyorsunuz bu arabaları diye.

Bu ülke sadece sizin gittiğinizde gözünüze çarpan yerlerden ibaret değil. Yoksulluğun, fakirliğin en sert yaşandığı semtlere zaten sizin yolunuz düşmüyor diye o yoksulluk yaşanmıyor sanıyorsunuz. Bu ülke sizin tahayyül ettiğinizden çok daha büyük bir yer, hatırlatmak isterim. Bir de böyle düşünün.

ekonomi kötüleştikçe orta sınıf azalır, alt ve üst sınıf artar. bu cümlem üzerine düşünün.

akp'li dayılar dünya gerçeklerinden kopmuş durumdalar.

evde pazardan alınmış bir demlikle çay demlediğinde keyfi yerine geliyor adamın. çıkıp güzel bir yerde iki çay içmeyi kendine hak görmüyor.

ayağımızı yerden kessin yeter mantığıyla araba alıyor (alabilirse). doblo gayet yeterli geliyor. almanya'daki muadili station passat'a biniyor, ama türkiye'deki akp'li dayı bunu kendine hak görmüyor.

ayda yılda bir tavuk alınca et yedik diyor. kırmızı eti kendisine hak görmüyor. öyle bir bilinç yok.

pazardan kıyafet alıyor, gidip düzgün bir alışveriş yapmayı kendine hak görmüyor.

çok ciddi bir nüfus (20 milyondan fazla insan yani) ufacık bir alanda (istanbul) sıkışmış durumda. istanbul dediysem de şile de istanbul çatalca da, oralar değil, bildiğin e5 hattında belçika'dan, hollanda'dan fazla insan yaşıyor. bu kadar insan arasında zengini de var tabii ki. zengini de çok daha fazla zengin. mutlaka kasada kuyruk olacak, mutlaka trafik olacak. zaten 50 araba arka arkaya gelse istanbul'un her yerinde trafik kilitlenir, e 50 arabayı da arka arkaya getirirsin koskoca türkiyede yani. artı üstüne bir de gelen göçmen, turist kalabalığı var, deli gibi para eziyorlar orada burada. e tabii ki kalabalık olacak.

bu arada ciddi bir fomo etkisi de var. şu an devlet en ufak bir kampanya yapsa gider dişimden tırnağımdan artırır arabamı yeniler, bir ev daha alırım. aç kalırım belki ama yaparım bunu. neden, devlet orta sınıftan topladığı vergilerle piyasa koşullarının tersine aşırı avantajlı şekilde para dağıtıyor. bu şartlar altında maaşını ipotek ettirip ev araba almayan adam ekside kalıyor. devlet senden çalıp, kredi kullananları besliyor yani.

ya ben de şunu anlayamıyorum mesela. toplumun her kesimi aynı oranda tasarruf etmek zorunda mı? yukarıda da dedim, kriz beni bir asgari ücretli kadar etkilemiyor. belki 5 tane değil ama 3 tane inditex ürünü almaya devam edeceğim. yılda 5 kere değil 2 kere yurtdışına çıkacağım. iphone'umu 2 sene değil 3 sene kullanacağım. ee, ne şimdi ülkede genel bir kriz yok mu demek bu? benim gibi insanların varlığı; herkes rahat, refah seviyede, sıkıntı yok anlamına mı geliyor? herkes kendine göre tasarruf yapıyor, benim de tasarrufum bu. uygun bir şey arayışında olmak zorunda değilim, benim keseme uygun. peki ya geri kalanlar?

üstelik tüketim çılgınlığının bir sebebi de para biriktirerek yapılabilecek hiç bir şey kalmaması. adama kazak alma diyorsun ayda 200 lira biriktirsin. hadi 2 bin tl de kenara koysun. yılda yaptı 25 bin tl. kendine bir iphone alır anca. onun dışında para biriktirip, tasarruf yapıp ne alacak bu adam? eskisi gibi değil ki 6 ay kendini kasıp araba peşinatı yapasın. z kuşağı da vuruyor kendini tatile, ne yapsın adam. kardeşim benden daha kalifiye bir çalışan, aramızda 6 yaş var, benim kariyerimin başlangıcındaki fırsatları, ekonomik durumu hayal bile edebilecek durumda değil. hep tasarruf et diyordum ona da. artık gez diyorum. ayda 2 bin tl biriktirsen ne olacak.

ekonomiyi anlamaya çalışmak istiyorsanız zenginlerden değil, kenar mahallelerdeki ailelerden başlamanız gerekiyor. restoranları değil, mahalleleri analiz edin. o zaman daha net bir tablo çıkıyor ortaya. ortalama insanı o zaman görüyorsunuz. yoksa 2 milyon adamın yaşadığı mahallede 30 kişi kapasiteli bir restoran dolmuş diye bir analiz sağlıklı olmaz. önemli olan 2 milyon haftada kaç kere et yiyebiliyor? insanlar ekmek, makarna yiye yiye aptallaştılar resmen, yazık günah.

@roket adam +1

Mesela birkaç sene önce filtre kahve makinesi alırken, Delonghi'nin en iyilerinden birini almıştık, bozulduğunda gittik Carrefour'dan kampanyalı en basic Philips makineyi aldık birkaç ay önce. Bu görüşe göre krizin kabul görmesi için illa ki Sinbo kettle ile su kaynatıp ne idüğü belirsiz Nescafe 3ü 1 arada içiyor olmamız lazım.

Öte yandan lise son sınıf kızı için dershane parası toparlayamayan akrabam var. Kendi işleri de pandemi sebebiyle oldukça sıkışık olmasına rağmen sevgili babam destek oldu da, çocuk geleceğe dair hayal kurmaya devam edebiliyor bir nebze. Yoksa hayal kurma hakkı bile olmayacaktı, bence bundan ağır kriz olamaz.

bahsettiğiniz fakir, kenar mahalleli kesimin %99'u akpli ama o iş nasıl oluyor o zaman?

yani ekonomik krizi iliklerine kadar hissedenler akp'li, teğet geçenler akp'li değil. tamtersi olması gerekmiyo mu? neden böyle bu ülke ya:(

öncelikle türkiyede nüfusuna oranla düşük seviyede araç satılıyor. medya avrupa'da 6.7. sıradayız diye övünüyor ama nüfusu hiç söylemiyor. türkiye eğer avrupalı sayılacaksa almanya ile birlikte avrupanın en kalabalık ülkesi ancak almanyada 6 kat daha fazla araç satılıyor. örneğin aşağıda verdiğim linkte görüleceği üzere bizim nüfusumuzdan çok daha az sayıdaki ülkeler bile bizi geçmiş durumda.

(git: www.aa.com.tr)

(git: eksisozluk.com)

peki kim alıyor bu araçları? aslında büyük oranda araç alanlar değişmiyor bana göre. zaten halihazırda otomobili olan insanlar araç değişimi yapıyor.. eşine, oğluna kızına araç alabilen kaç aile vardır ki? trafiğin olması veya parklarda çok araç varmış gibi görünmesi de otopark sıkıntısı ve yanlış planlamadan dolayı bir ilüzyon sadece.

şunu da belirtmek isterim ki ülkeler geçmiş yıllara göre değil o anki dünya sıralamasına göre değerlendirilmeli. türkiyede gençler akp öncesi de dünyada ne popülerse o ürüne sahipti zaten.. örneğin yaşı yetenler hatırlar herkeste bir walkman vardı ya da levis pantolon satışı revaçtaydı vs.

karapara aklama ekonomiyi ayakta tutuyor, hepimiz neoliberal sistemdeyiz olmayan parayı harcıyoruz. tamamen subkektif yazdım ekonomist değilim.

toplumun orta üst ve üst zengin kesimi etkilenmiyor çünkü bu adamlar zaten her halükarda para kazanbiliyor ve mal varlıkları var. ancak orta alt alt kesim gayet fakirleşti. peynir alırken sebze alırken artık daha da fazla düşünüyor insanlar. akpli dayılar için bir şey değişmiyor, bu dönemde mal varlığı edindikleri için akp döneminde hep böyle olacak sanıyorlar.

Bence bu ülke bu yönetimi dibine kadar hak ediyor. Ülkedeki gelir dağılımı belli ekonomi böyle gittiği sürece de trafikte araç sayısının azalması gerekmiyor hatta ekonomi böyle giderse araç sayısı artabilir bile. Ekonomide kişi başına düşen gelirin artması da araç sayısını artması anlamına gelmeyebilir önemli olan gelirin dağılımıdır ve bu ülke ile birlikte dünyada da gelir dağılımı felakete doğru gidiyor.

ekonominin iyiligi bunlara endekslenemez ki.

haftada 1 cikip kahve icen ogrenciler var ama, biriktirdigi parayla yurtdisina tatile gidebilecek veya araba alabilecek ogrenciler var mi? veya 2-3 kursa yazilip kendini gelistirme imkani olan? yok. ekonomisi iyi olan ulkelerde bunlar var.

luks araba olayini ben de anlamiyorum, benim butun sulalem senelerdir hep ikinci el b en fazla c sinifi arabaya biner. yani cidden kimler nasil aliyor bu arabalari bilmiyorum. bana cogunlugu ak parti yandasi gibi geliyor. 5 bin nufuslu ilcede 1500 oyla secilen belediye baskani, kendi kayinbiraderine 1.5 milyonluk ihale verdi diye cikti gecenlerde. 1.5 milyonu bulan afedersin anadolu comari gidip bi bmw cekiyor tabi altina.

asil bakilmasi gereken orta ve alt sinifin ne kadar et yedigi, ne kadar tatil yaptigi, araba ve elektronigin ne kadar ulasilabilir oldugu, haftada kac saat calistigi, ne kadar kendini gelistirdigi-kitap okudugu vs. asil zenginlik budur.

uygun. yaraticiligini gelistirebilir

simdi dusundum de ben 5 yasinda diablo oynuyordum vay be :d

bence değil. yaratıkların seslerini korkutucu buluyorum ben. daha temiz bir versiyonu varsa olur.

günümüz çocuklarını ekrandan tutmak uzak ama 5 yaş bana bu tür oyunlar için çok küçük geliyor. illa pc oyunu oynayacaksa en zararsızlarından biri minecraft olabilir zaten bazı özel okullarda ilkokul düzeyinde kodlama vs derslerde minecraft oynatıyorlar. tabii o öğrenciler 8+ yaş oluyor.

5 yaşındaki bir çocuğun herhangi bir video oyunu oynaması yanlış. Daha somut şeylerle oynaması lazım ki motor becerileri gelişsin sosyal kabiliyeti olsun.

5 yaş için emin değilim ama minecraft çocuğun hayal dünyasını geliştiriyor bence ve benim bile bilmediğim pek çok şeyi biliyor oynayan yeğenim. çok bilgilendirici (genel kültür anlamında) bi oyun.

Arkadaşımın 6 yaşındaki oğlu zombiler, creeper'lar, örümcekler altına s*çmıştı. Tam olmayabilir uygun.

~Korkar yazılmasını anlamamışlar. Çevremde herhangi bir şeyden tırsınca gecelerce uyuyamayan ve ebeveynlerini uyutmayan çocuklar var, çok nadir bir şey değil bu. Olabiliyor böyle şeyler.
*Öyle çocuk psikolojik yardım alsın normal değil diyeceklere önden not gerekli danışmanlığı da alıyorlar efendim.

bence uygun bi oyun. Yaratıcılık ve genel kültür açısından da faydalı olabilir. Ayrıca 5 yaşındaki çocuğa oyun oynatmayın ya da korkutucu olur vs diyenleri de anlamıyorum. Gidip outlast falan oynatmıyosunuz yani alt tarafı minecraft'taki iki iskelet, iki creep korkutucu dediğiniz, bu yaştaki çocuk da ondan korkmaz ya da bi korkar iki korkar üçüncü de alışır. Piksel piksel sevimli görünen yaratık bunlar yani bi korkuya neden olmaz :)

Uygundur,hiç düşünmeden izin verebilirsiniz

Lütfen yapmayın. Etrafınızdaki çocuklara bakın dünyadan soyutlanmı ekrana bağımlı haldeler.

5 yaşındaki çocuğun ekranla işi olmamalı. Şimdi birçok insan kanıtlanmış bir araştırma yok diyecek ama içeriği ne olursa olsun, ekran süresi arttıkça adhd gibi dikkat bozukluklarının da arttığına dair tezler var. Elbette doğrudan sebep değil, ama biz bile sosyal medya kullanımımızdan bunu fark edebiliriz. Sosyal medyayı, telefon uygulamalarını vs. kullanmadan önce oturup saatlerce bir kitap okuyabilirdim. Şimdi afakanlar basıyor.

Çünkü sürekli refresh etme isteği duyuyorum. 5 yaşındaki çocuğun zihinsel gelişimi için çok verimli olacağını sanmıyorum erken yaşta tabletle & bilgisayarla tanışma.

bir de şöyle bir gerçek var, bize çocukken oynatılan oyunların ve oyuncakların sebebi var. Yani sırf oyalamak için oyun hamuru tutuşturmadılar elimize. O hamurlar motor beceriler denen temel fonksiyonları geliştiriyor. tutma, çekme, parmakla sıkma vs gibi.

O yüzden çocuklar ekran başında zaman geçirdikçe bu tarz becerileri geliştiren oyunlardan da kopuyor ve motor becerileri zayıflıyor.

O yüzden çocuğunuzla vakit geçirin. Onunla oynayın, lego alın mesela. O legoyu söküp takmak bile inanılmaz bir beceri. basit gibi görünen detaylar bunlar ama, çok çok önemli. Hayal gücüyse hayal gücü.

"Şimdi devir teknoloji devri çocuklar erken yaşta öğrenmeli" falan diyenlere de aldırmayın. "Bizimki 2 yaşında tableti açıyor kapatıyor, uygulama crackliyor" diyenlere de bakmayın. Bunları söyleyenlerin hepsinin çocukları bütün ergenliklerini fortnite ya da pubg oynayarak geçiriyor. Teknolojiyle tanışıklıkları bu kadar:) Öyle 5 yaşında tablet kullandı diye elon musk olmuyor yani kimse. Dikkatinizi çekerim elon musk da 5 yaşında bilgisayarla oynardım demiyor. Küçüklüğümden beri manyak gibi kitap okurum diyor.

Not: Bir gamer olarak söylüyorum bunları.

@anten ben de senin gibi düşünüyordum ama pratikte öyle olmuyor. çocuğun oyun oynamasını engellemek için evdeki herkesin akıllı telefonları tamamen ortadan kaldırması gerekiyor. büyük şehirde de bu zor oluyor. onun yerine günde maksimum iki saat oyun oynayınca geri kalan zamanda kafası daha rahat oluyor. arkadaşlarında görüp kendi yapmayınca içinde uhde oluyor.
ben de diyorum madem bir şekilde oynayacak bunun yararlı olanları da vardır. satranç kursuna giden çocukla minecraft oynayan çocuk çok farklı görünmüyor dışarıdan bakınca. bir cs değil sonuçta. kısacası düzgün bir yerinden başlasın.

çıkış noktasını bilmiyorum da twitter'da haftada bir böyle bi akım çıkar işte, kesin diğer ülkelerde başlayıp bize gelmiştir. O kişiyi negatif yapınca evil diyip demeyeceği bi şey dedirtmek olay. Komik ya da değil tweetin yaratıcılığına göre değişir ama genel konsept bu.

Cılkı çıktı mı derseniz çıktı ama twitter bu zaten bi konsept tutar, bi iki gün sömürülür sonra bi daha kullanılmamak üzere tarihin tozlu sayfasına gömülür :)

Muhtemelen en son bi resmi hesap, futbol takımı hesabı vs bi tweet atacak ve uncool olmaya başlayacak bu akım da :D

knowyourmeme.com

Yok

Var.

Var

Valla benim bile bilmedigim sirlarim vardir bence.

yok ya, bir kişi de olsa biliyordur sanırım. zaten bu tarz bir sır durumu yaşamadım. yani misal atıyorum birinin öldüğüne şahit olmuşsundur, bunu gizlersin. bu türde özel, sıra dışı bir tecrübem olmadı. kendimle ilgili şeyler de herkesten gizlemeye değecek ölçüde büyük şeyler değil, aileme veya sevgilime yahut yakın birkaç arkadaşıma söylemişimdir kesin.

Düşündüm de yok ya.

Var

var valla fena

çok.

çok.

Çok.
Sır seviyesindeki şeyleri neredeyse hiç anlatmam kimseye.

Yürüyen sır makinasıyım 6 yaşımdan beri.

var tabii, herkesin vardir ya.
yok olmasinin imkani yok bence.

Var, ketum bir insanım

var

benim bile bilmediğim vardır herhalde +1

kendimi %100 tanıdığımı söyleyemem.

- Bazen yatakta osurduktan sonra üzerime battaniyeyi çekip kokluyorum.

Artık yok !

www.youtube.com bu mu

bu mu? www.youtube.com

İkisi de değil. Bu şarkı yeni bir şarkı.

Ben de şansımı deneyeyim, bu mu?

youtu.be

instagram'ın sadece bazı ülkelerdeki kullanıcılara açtığı collab özelliği.

şurada bahsedilmişti: twitter.com

%95 alırsın. Yanlış yönlendirmek istemem ama ben küçük bir şehirden kalkışta 1 el valizi 1 sırt çantasıyla rahatça bindim. 1’de bagaja gitti zaten. Rezervasyon yaparken tek parça deniyordu korkmuştum da ama sallayan yoktu

yurtiçi yurtdışı? Normalde yeni gelen kurallar dahilinde tek parça ama sabiha gökçenden binerken göz yumabiliyorlar, esas problem yurtdışından dönüşte. Mesela ukrayna ve belgrad dönüşlerde tek parça dışında kadınların el çantalarına bile izin vermediler, ufacık içine cüzdan telefon vs zor sığan çantaları bile zorla tek parça bagajların içine sokturdular yoksa almadılar.

Sitesinde bir bavul bir de el çantasına izin var diyordu.

gitmeden önce ben de buna çok takılmıştım ama geçen hafta sahibi gökçenden gidip geldim. dönüşüm de belgraddandı, kabin boy bagaj ve küçük sırt çantamla herhangi bir sıkıntı yaşamadım.

kabin bagajı + küçük sırt çantası + bez çanta ile yurtiçi ve yurtdışı seyahat ettim. sorun olmadı.

yaz başında fethiyeden dönerken sırt çantamı bıraktırmışlardı. Sadece el çantasıyla binebildim.

sirt cantasinin tipine bagli. Eger laptop cantasi tipinde birseyse ben hic sorun yasamadim ancak sirt cantasi gorunumunde devasa bir cantaysa sorun yasarsiniz

renk kodunda sıkıntı var bence. yeşil yazdıkları da yeşil değil ya da ben körüm. ben görsele bakarak alırdım.

Ben olsam ben de fotoğrafa güvenirdim. Pembe güzelmiş, güle güle kullanın.

Pembeye mor diyo bunlar.
Çok güzel kazak

Bence hic oyle fotografa guvenmeyin. Yarin evinize pakette mor bir kazak gelirse "iyi de ben bunu pembe diye aldim" diye sikayet ederseniz kabul etmezler. Acik acik mor yazan bir seyi sepete ekliyorsunuz.

kisisellestirme.istanbulkart.istanbul

bu adresi denediniz mi?

Evet denedim. Buradaki istenen kart numarası ile bizdeki kartın numarası farklı sayıda rakam içeriyor :/

isterseniz bir beyaz masaya sorun, belki yönlendirme yapabilirler.

Yandaki soru isaretinde 04 ile baslayan ya da 6... Diye belirtiyor. Büyük bi ihtimal eski kart sizin ve kartın arkasında t ile baslayan degil de 04 ilr baslayanı deneyin. Daha bugün yaptım oldu.

2.dozdan sonra 14 gün geçmediyse yine pcr isteniyor.

diğer cevaplara katılmakla beraber hes kodu da istiyorlar.

web.shgm.gov.tr

Türkiye’ye yapılacak girişlerde yolculara Sağlık Bakanlığı tarafından varış noktalarında örnekleme (sampling) temelinde pcr testi yapılabilecektir. Gelen yolcuların test örnekleri alındıktan sonra nihai varış yerlerine gitmelerine izin verilecek ve test sonuçlarının pozitif çıkması durumunda Sağlık Bakanlığı covıd-19 rehberi doğrultusunda tedavileri yapılacaktır. Test sonuçları pozitif çıkan yolcular ile yakın temasta bulundukları kişiler kendilerinin belirledikleri adreslerde 14 günlük sure ile karantinaya alınacaklar ve 10. Günün sonunda yapılacak pcr test sonuçlarının negatif olması durumunda karantina koşulları sonlandırılacaktır. Bu kişilerden delta mutandı taşıdığı tespit edilenlerin karantina koşulları 14. Günün sonunda pcr testinden negatif sonucu alınması halinde sonlandırılacaktır.

Vefat edenlerin asilanma durumunu bilmiyoruz. Virus bir sene oncesine gore daha bulasici durumda. Yani yanlis degerlendiriyorsunuz. Ek olarak asilanmanin yuksek oldugu ulkelere bakarsaniz vefat edenlerin ve hastanede olanlarin cogunlugu asi olmayan insanlar.

türkiye istatistiklerini ciddiye almayın lütfen. vefat sayısı asla doğru değildi. belki daha yeni doğrusunu yayınlamaya başladılar. vaka sayısı aynı şekilde. tamamen güvenilmez durumda bu konuda. çin rusya türkiye gibi ülkelerin istatistikleri ciddiye alınmamalı. avrupaya bakın orayla karşılaştırın derim.

ben istatistikleri takip etmiyorum, o sebeple net bşr cevabım yok ancak sorularım var.

bu sene vefat edenlerin aşılı olup olmadığını biliyor muyuz? ve aralık 2020'ye göre insanların tedbir anlamında daha rahat olduğunu söyleyebilir miyiz?

Ustteki arkadasin dedigi gibi dogru duzgun veri aciklamiyorlar. Vefatlarin, yogun bakimdakilerin, asi durumlarini vs. bilmiyoruz, bilsek de guvenemiyoruz. Bilgi saklayarak, verilerle oynayarak salgin yonetmeye calisiyorlar, haliyle normalde saglik otoritelerine inanacak guvenecek insanlar bile supheye dusuyor.

Asi karsitlariyla mucadele etmek icin de yapilabilecek en berbat seyi yapiyorlar tabi bu arada.

Geçen yıl bu zamanlarda kapanmalar vardı diye hatırlıyorum, kapanma yok herkes iç içe ve sayılar geçen yılla benzer. Aşı işe yarıyor gibi.

sayılar hiçbir zaman doğru değil. geçen sene de doğru değildi bu sene de. azalırken de yanlış artarken de.

Evet bunu ben de farkettim. Hatta daha ilginci geçen sene Ağustos'ta ölüm sayısının 20-30 civarıyken şu an 200 olması.

Yani geçen sene Ağustos'ta da kapanma yoktu, bugün de yok. Kapanmanın bir işe yarayıp yaramadığı zaten belli değil de, işe yarıyor olsa bile şu anki artışı açıklayamıyor.

Dolayısıyla iki ihtimal var, ya artık millet bıktığı, yeni kapanmaya kolay kolay ikna edemeyecekleri için yüksekten rakam sallıyorlar, ya da aşı bir işe yaramıyor.

Şu an "vefat edenlerin aşılı olup olamaması" alakalı bir konu değil, çünkü geçen sene kimse aşılı değildi, ona rağmen ölüm daha azdı.

bu işler global değil mi ya.

tamam bizim ülke açıklamıyor da diğer ülkeler bu verileri paylaşıyor mu? bilen varsa söylesin.

ilk zamanlarda her ülke biz iyiyiz imajı vermek için rakamlarla oynamıyor muydu?

geçen seneye kıyasla virüsün varyantlarının çıkması, etkisinin artması gibi faktörler de var.

Bu beni begeniyorsa kadindan anlamiyor ne isim var bununla diyorum

genel olarak iltifat almayı seven biri değilim, sevgilim de sık sık iltifat eder, genelde kayıtsız kalırım ve dedğiniz gibi bir fikre kapılmam.

bu kadar iltifat etmesindense bana dikkat ettiğini/önemsediğini gösteren bir şeyi duymayı tercih ederim.

Sık sık iltifat almayı sevmiyorum, yapmacık hissettiriyor bana. İltifat aldığımda bahsettiğiniz tarzda düşüncelerim olmuyor, genelde şakaya vuruyorum veya tatlı bir iki kelime söyleyip geçiştiriyorum sadece.

Ayrıca ''bu kadar iltifat etmesindense bana dikkat ettiğini/önemsediğini gösteren bir şeyi duymayı tercih ederim'' +1. Kendim karşımdakine iltifat etmeyi çok severim bu arada, onu da söylemiş olayım.

Aşırı çok hoşuma gidiyor

bence cok guzel bir sey hem iltifat hem onemsendigini hissetitecek ne varsa. asla daha iyisine layigim falan demem bu sadece aramizdaki iliskiyi guclendirir beni begendigini bilmek cok mutlu eder

daha iyisine layik mevzusu bambaska bir sey ya

Hiçbir iltifatı olduğu gibi kabul edemiyprum, değersizlik saplantım var. Ayrıca aşırı derecede terk edilme şemasıyla yaşadığım için sürekli gidecek beklentisi içindeyim, en ufak bir yamuğunda ilişiği kesebiliyorum. Yani partnerimin gazına gelme gibi bir durumum hiç olmadı, olamaz da.

Sen içinden geleni samimiyetle yap. Giderse ettiğini muhakkak çekecek, onu bil. Ama bu kadar gidecek korkusu içinde de olma, kendimden bildiğim için söylüyorum,insan dikiş tutturamıyor. Travma varsa veya benim gibi çok ağır bir terk edilme şemasıyla yaşamışsan bunu lütfen acilen şifalandırmaya çalış, terapi al bişey yap. Cidden çekilmiyor çünkü.

Doğru olduğunu bildiğim bir iltifat alıyorsam hoşuma gidiyor, samimiyetsiz buluyorsam kafamın içinden "sie lan", sesli olarak "teşekkürler" diyorum.

Örnek: benim burnum şu an estetikli, eski hali gerçekten kötüydü. O dönem takıldığım biri "güzel burunlum" demişti, güvenilirliğini kaybetmişti. Sonrasında söylediği hiçbir şeyi samimi bulamadığım için tatlı tatlı uzadık.

Çok yüksek iltifatı da güvenilir bulmuyorum. Daha iyisine layık olmak değil de, yalan geliyor bana. İltifatı hareketlere yansıtmak daha çok hoşuma gidiyor. Örnek: dışarı çıkarken kıyafetime özendiysem "çok güzel olmuşsun"dan ziyade uzun uzun bakıp gülümsemesini tercih ederim.

Çalışırken %90 kurşun ya da uçlu kalem kullanırım.
Ajandalarım, notlarım her şeyim hep kurşun ya da uçludur.
Tükenmez kalemi çok nadir illa onunla yazmam gerekiyorsa kullanıyorum.

kurşun kalemden kastınız sadece tahta kalem mi? yoksa uçlu kalemleri de kurşun kalemden mi sayıyorsunuz?

artline kullanıyorum genelde. uçlu kalem nadir. çok silik geliyor gözüme artık.

Millet pilot kalem kullanıyor iş yerinde ben halen daha alışamadım. 0.7 uçtan vazgeçemiyorum

Kurşun kalemi birkaç yıl önce bıraktım, artık sadece uçlu kalem kullanıyorum, genelde 0.7.

30 yaşındayım.

Ya kurşun ya tükenmez kullanıyorum.

Hala kullanıyorum çok da severim. Kalemtraşımı da köreldikçe yenilerim:)

kitap okurken altını çizmek için kullanıyorum. bazen 0.7 uçlu kalem kullandığım oluyor.

not almak için de kullanırım ara sıra.

Kesinlikle kullanıyorum uçlu kalem de kullanıyorum, hatta itiraf ediyorum ki kuru kırmızı kurşun kalem de kullanıyorum.

Bir kaç tane de kalemtraşım var, hepsinin kullanım yeri ayrı.

koleksiyonum yok ama hala kullanırım. kitap çizmek için, ders çalışırken veya bir araştırma yapıp not alırken.

ama en çok yumurtlayan kalemleri seviyorum, hani şu tepesinde yedek uç bulunan ve bittikçe yenisini taktığımız kalemler.

(yaş 28)

kullanıyorum. uçlu kalem de var. duruma göre, silgi ve kalemtraş da kullanıyorum.

oğlum 8 yaşında ve kurşun kalem kullanıyor. ben 36 yaşındayım ve hep yanımda olan küçük not defterimin lastiğinde üçe böldüğüm kurşun kalemin bir parçası var.

Kulanacagim bir alan yok ama cok seviyorum hala ben de.

Hep evdeyseniz kavga oluyor, bizim yoneticiler ofis kapali olmasina ragmen ise gidiyorlar hergun.

Adam ise gidiyor mu?

Çekilecek çile değil. Ancak şu an boşanabilecek gibi değilsiniz anlaşılan. Anne baba neden destek olamıyor? Özel bir durum mu var yoksa siz destek olmayacaklarını mı düşünüyorsunuz?

Kısa vadede boşanmak bir seçenek değilse iş arama sürecini yoğunlaştırın. Ancak bundan önce eşinizle ciddi bir konuşma yapın. Böyle mutlu olmadığınızı ve sürdürmenin çok zor olduğunu vs. belirtin. Ancak bu konuşma sırasında sakin kalın ve o sinirlenirse onu da sakinleştirin ve kavgaya dönmesine müsaade etmeyin. Bu konuşma sonrasında bir değişme olmaz ise hiç daha fazla uzatmayın bence.

@divit evet çalışıyor

@himmet dayı ailem maddi ve manevi anlamda yetersiz. Özellikle manevi anlamda hiç bir zaman yanımda olamadı

Bence iyi bir aile danışmanlığı alın bir psikiyatrdan yada psikologdan. Burada yazılan profesyonel olmayan tavsiyeler genelde ya sizi fazla doldurur yada vazgeçtirir. Bu yüzden bir tavsiyede bulunmayacağım.
Çocuk yapmak tamamen yazı tura demek ya kötü olursa herşey çocuğun psikolojisini düşünün.bu ve diğer tavsiyeler özele inildiğinde havada kalır sorunun merkezine inmeniz gerek "profesyonel" olarak.

bana eşinizin başka problemleri var da acısı sizden çıkıyor gibi geldi.
bence kendi çabalarınızla bunu öğrenmeniz, öğrenseniz de çözmeniz çok zor.

profesyonel destek +1

3 senedir sürekli böyleyse sıkıntı büyük. Bu durumda bazı şeyleri daha en başından oturtamamışsınız gibi duruyor. Yok, son zamanlarda böyleyse o zaman bir sıkıntısı ya da bir sorunu vs olabilir. Her durumda da oturup açık açık konuşmanız şart bence de.

Olayi tek agizdan dinledigimiz için hüküm vermek zor ama evlilik terapisti falan bunlar da vakit kaybi.

Sorun büyük ihtimalle baska yerde, ekonomik yük kocanizin sirtindaysa bu onu agresiflestirmis olabilir.

Iş arayın bulun bosanin hayat böyle geçmez

bana sanki kopmuşsunuz gibi geldi.

acaba altında cinsel ya da ekomomik bir neden yatıyor olabilir mi?
bunlar sadece tahmin tabii ama "aşırı tembel" gibi muhtemelen başından beri olan huyları sizin işten çıkmanızla birlikte hassasiyetinizin artmasıyla mı gözünüze batar oldu?
yoksa duygularınız en başından beri mi böyle?

eğer şu anda boşanabilecek durumda değilseniz, "belki bir süreçtir" diye iyimser düşünmeye çalışıp iletişim kurmak için uğraşmaktan başka çareniz yok gibi.
en azından boşanabilecek duruma geldiğinizde de elinizden gelen her şeyi denemiş olursunuz.

evlilikle ilgili benim de sorunlarim var erkrk kişisi olarak. boşanmak sizi rahatlatmaz. seven eş anlamaya çalişir destek olur. bol bol konuşmak gerek milim milim. bence eş doktoradan da onemli

Tabi ki eşin de isteği olmalı ama bence rahatsızlıklarınızı konuşmayı deneyin.

www.dr.com.tr

aile terapistine gidin lütfen.

mevzu gördüğüm kadarıyla sizin kötü bireyler olmanız değil, artık nefes alıp verseniz bile karşı tarafa batar olmuş. bir taraf ak derken diğeri bunu kara anlıyor. doğru iletişim kanallarını bozmuşsunuz.

lütfen bir aile terapistine gidin. aile terapistleri illa ilişkiyi düzeltmeye çalışmazlar. bakarlar, ilişki yürümeyecekse en azından sağlıklı sonlandırmanıza yardımcı olurlar.

Endangered sıfat olduğu için isimden önce gelmeli. Bir sorun yok bence ama uzman değilim.

gerekmiyor.

adjective + noun şeklinde kurulmuş, doğru.

istanbulkart'ın app'i var, denediniz mi?

Ajan g.co

Çok severim.

komedilerle başı dertte biri olarak bridesmaids'e çok gülmüştüm. belki kadınların daha fazla güleceği bir filmdir, emin değilim.

www.imdb.com

Ajan +1 diyebilirim. Biz beklentisiz gidip bayağı eğlenmiştik. Jason Statham'ın rolü bayağı iyi.

The Man Who Knew Too Little

grown ups 1-2 güzel izlenesi

Euro truck simulator 2 etkisi olabilir.

Çok güzel bi simülasyon. Kafa dağıtmak için birebir. Aksiyon yok. Uzun yolda dümdüz gidiyorsun ama keyif veriyor :)

ortak sevda mı bilmiyorum fakat geniş bir sevda :)

retarderi çalıştırdığında motordan gelen o ses. anlayamazsın....

47 senelik erkeğim, bir kere muhabbeti bile geçmedi arkadaşlar arasında.

Sadece erkekler arasında olduğunu düşünmeyin :)

Retarder ♡ ben

euro truck simulator etkisi var ancak sadece o değil.
artık yeni nesil genç tırcılar var. öyle alıştığımız klasik tırcı dayı görümünün dışına çıkan. bunlar youtube'da popüler. hem de iyi kazandıklarını anlatıyorlar. bu da ilgi çekiyor.

ömrünü mobbingle, plaza'da maaşlı çalışarak geçiren gençlere cazip geliyor. hem kendi işinin patronusun, hem esnaf gibi ömrünü aynı dükkanda ömür boyu geçirmiyorsun, hem de somut bir iş yapıyorsun falan filan. bunların hep etken olduğunu düşünüyorum bu tırcılık akımında.

Mevcut duzen erkekleri icguduleri ve binlerce yildir ogrendiklerinin tersi bir hayat yasamaya zorluyor. Tek eslilik, medeni toplum vs. Bir kacis arayisi gibi yorumluyorum bunu. Ozgur olmak, kesfetmek, ilerlemek dogasina faha uygun. Isin aslina gelince ise zorluklarina herkesin katlanacagi bir is degil.

Gece, yol, yalnızlık, uçak paneli gibi tır içi görüntüsü.. bazen huzur bulmak için youtubetan özellikle bu görüntüleri arayıp açıyorum..


Not:
Ha bu arada Ali cana (rip) sevgilerle..

Bas laaan baaaas

beyaz yakanin ozlemi olabilir, Basinda duran patron, yonetici yok, sagdan soldan trip yok, insanla minimum ugrasiyorsun, giyimine, kusamina dikkat etmene gerek yok, otobus falan da degil yolcu molcun sorumlu oldugun biri yok, maasi da iyi, gorev tanimi, gorev net.

Geçenlerde bi sanatçı abd'ye yerleştiğini, tır şoförlüğü yaptığını ve iyi kazandığını söylemişti. O da özendirmiş olabilir bir miktar. İsmini hatırlayamadım şimdi adamın

erkeklerde tir/otobus/minibus sevdasi vardir, eskiden gelen kamyonun markasini sesinden tahmin ederdik dolayisiyla coluk cocugun hatta yetiskinlerin simulasyon oynamasini anliyorum da oynayanlari izlemeyi hic anlamiyorum ya..

gecenlerde birine denk geldim, otobus kullaniyor. Bayagi kaptan kostumu falan diktirmis, otobusten cikma konsol falan almis. Koltuga kemer taktirmis, " sayin yolcularimiz, izmir'e dogru yola cikmis bulunmaktayiz" falan gibi anons falan kayit ettirmis onu caliyor arada..herifi binlerce kisi izliyordu..

oyundan ziyade terapi gibi bir durumu var. Motosiklet ve bisiklet kullanıcılarının da çoğunda yola çıkma, yolda olmak felsefesesi vardır ve eşittir uzun yol. tır'da da böyle bir durum olduğu için oyun bir nevi bu gazı alıyor. daha da tatmin etmezse artık gerçek tır şoförlüğü.

Tır şöförlüğünü bilgisayar oyunu sanmamak lazım. Öyle kolay iş değil. Dağ bayır kış kıyamette süresinde yetiştirmek için uğraşıp duruyorlar.

Diğer taraftan uzun yol hastasıyım. Evden çıkıp arabayla iş için 4000-5000km yapıp döndüğüm oluyor, uçak yerine karayolunu tercih ediyorum çünkü oturup düşünüp karar vermem gereken her şeyi yolda giderken çözüp kısa, orta, uzun vade tüm planları kafamda tamamlıyorum. İşle ilgili iyi fikirler hep aklıma uzun yolda geliyor.

Biz de yeğenim için arıyorduk ama bulamadık. Instagramda uyku tulumu yapan bir sayfa bulduk, müslin kumaştan yapıyor. Henüz sipariş vermediğimiz için sayfayı söylemek uygun gelmedi bana, benzerleri de vardır aratırsanız.

Ben de müslin alacağım ama bakamadım henüz. Trendyolda yorumlara bakarak alıyorum genelde.
Geçen yaz 15 haziran sonrası sadece çıtçıtlı zıbınla uyutmuştum ama klima açacağız gibi bu yaz, onun için alayım diyorum.
3 ay üstü bebeklerde sıcaklık 28+ ise kısa kollu zıbın yetiyor.
Dereceyi editledim.
Ben bacaklarına ince bir pamuklu battaniye de örtüyorum ama o açıyor tabii.

A few good men

a woman under the influence.

Madeline's madeline.
Türü "enteresan" denebilecek bir film, filmi beğeneceğini iddia edemem ama oyunculuk performansı görmekse amacın izlemen gerekir diye iddialı konuşacağım.

@cosmicstring ve @conanmaverick izlemiştim, teşekkür ederim.

@filteria bu duyuruyu açmama sebep olan filmi önermişsiniz, isabet olmuş :)

@Jux ilk kez gördüm bu filmi, listeme aldım teşekkür ederim

Ocean’s serisini severim
Fight Club
The Departed
Blood Diamond

secrets and lies. (yine muhteşem bir histerik kadın oyunu)

a woman under the influence demeye gelmiştim :)

who’s afraid of virginia woolf izlemediyseniz önerebilirim. glengarry glen ross, network da oyunculuk konusunda aklımda kalan filmlerden. yakın tarihli olarak nebraska filmindeki iki ihtiyar ve çocuklarının oyunculuğu çok güzel ve uyumlu gelmişti. abd filmlerinde iyi oyunculuk daha çok overacting ile özdeşleşmiş gibi, doğal oyunculuk açısından da zvyagintsev filmlerini beğeniyorum.

hamlet (2009). david tennant müthiş oynuyor hamlet'i. onun dışında being there, sound of metal, two days one night da bu yönden iyi denebilecek filmlerdendi.

August: Osage County

The streetcar named desire
Being there
Deer hunter

I Daniel Blake (2016)

www.imdb.com?

İlk cümlesinden tanıdım. I, Daniel Blake +1

Kidega'dan uzun süredir alışveriş yapıyorum, hiç sorun yaşamadım.

1- Paketlemeleri oldukça özenli, ama bu biraz da şans işi biliyorsunuz.
2- Hediye ettikleri kitap düzenli olarak değişiyor. Yani iki ay sonra başka bir kitap hediye edebilirler eğer siz illa Virginia istiyorsanız alın derim.
3- Bilgim yok.


Ayrıca hediye ayraç da gönderiyolar, seviyorsanız aklınızda bulunsun :)
İyi okumalar.

3 yıldır kidega kullanıcısıyım. en az 25 siparişim vardır. Paketleme vs. konusunda hiç sorun yaşamadım. Hatta çok iyi diyebilirim.

Hediye kitap sürekli değişiyor.

Enpara kampanyası 6 aylık süresi ama her 6 ayda bir bu süreyi uzatıyorlar. 2 yıldır fiilen kullanıyorum. Enpara tüm kampanyalarını 6 aylık çıkıyor sonra ekstra süre ile uzatıyor.

Uni baby

Minoris

jo nesbo romanları.

Stieg Larsson
Søren Sveistrup

Norveç olursa Knausgaard'ın Kavgam serisini, özellikle çocukluk dönemini okumak hoşunuza gidebilir.

Arne Dahl'ın Yedi Eksi Bir kitap serisi. Polisiye.
Eski ama Beyaz Zenciler veya yine Ingvar Ambjørnsen'den Tavandaki Kukla. Yeraltı edebiyatı.

Veya daha fazlası için:
www.goodreads.com

Onu arkasi dusunulmeden alinmis kararlar. Cep delik cepken delik, keyfimiz pasada yok.

başka türlü bu işin çözülmesi imkansız. birileri öleceğine birileri aç kalsın daha iyi modunda devlet. doğruluğu tartışılır tabii kişiden kişiye ama ben doğru buluyorum. pandemi 1.5 senedir devam ediyor, geçen yıl nisanda belki evet ciddi bir problem yarattı ama 1.5 sene geçtikten sonra herkes artık maddi durumunu böyle kararlar olursa ne yaparım diye ayarlamalıydı.

hindistan olmaya gidiyorduk yani. ha hükümetin yaptığı şeyler doğru mu genel olarak yanlış, kongreler, vesaire şu bu. onu da ayrıca sorgulamak lazım tabii ki. ama devlet yapamadı da halk çok mu ayak uydurdu. bayramlaşmalar olsaydı ne hale gelecektik kim bilir. millet namaza gidiyor hala resmen.

ya çok temel bir şeyi yapamadı devlet,

süphelendiğine test yap,
pozitif çıkanı kontrol et,

bunu yapamadı devlet. yok yani. bunu kontrol edemedi. o sebeple hayır tam kapanma falan kimseyi mutlu etmez.

hayır etmedi. beni iş olarak etkileyen bir durum yok neyse ki, hatta o anlamda avantajlıyım bile diyebilirim.

ama mesai saatlerim ve yasak saatlerinin saçmalığı yüzünden sevdiğim insanları aylardır göremiyorum, bir ay daha eklendi durduk yere.

açlıktan değil ama hasretimden öleceğim galiba.

Tam kapatma var ama destek para vs yok. Aşılama olmadığı sürece faydasız bi olay. Nereden baksan sıkıntılı bi süreç olacak

benim kardesim bir patron sirketinde calisiyordu, 3 haftalik kesinti olacakmis maaslarindan. ne anladik bu kapanma isinden simdi?

tam kapanma isteyenler ya 25 yas alti kesim, ya normalde de evden cikmayan sosyal hayati olmadan mutlu olan insanlar ya da parasi pulu olup bahceli evlerde falan yasayanlar bana kalirsa. milletin sagligindan cok turizm dusunulerek verilmis bi karar ayrica. hazirandan eylul ayina kadar rahat oluruz cunku tatil zamani para girmesi lazim, otellerin dolmasi lazim. sonra yine eve kapaninlar baslar. bunun sonu yok ben anlamsiz buldum karari. evde kaldigimizla kalicaz - psikoloji bozulacak, millet haziran itibariyle borc icinde yuzecek - sonunda da bi sey degismeyecek

Oyunda pausea bastık. 17 Mayıs'ta yasaklar bitecek 10 Haziran'da yine aynı vaka sayıları.

Beni mutlu etti. Maaş desteği alamayacak olanlar için elbette kötü ama okumuşu da okumamışı da cahil ülkemde insanların zorla evine sokulması gerekiyordu.

Çevremde o kadar çok vaka duyuyorum ki (kendim de dahil, şu anda Corona hastasıyım) ve içlerinde o kadar ağır geçirenler var ki bu gidişe bir şekilde müdahale edilmesi gerekiyordu.

Serbest bırakınca herkes suyunu çıkarıyor. Evet insanlar maddi olarak çok etkileniyor ve buna da bir çözüm bulunması gerekiyor ama önlem alınması şarttı.

değişen bir şey olmadı bana eyds vardı o ertelendi kötü oldu. mutlu yada mutsuz bir hissim yok

Kapanmanin uygun bir karar oldugunu dusunuyorum.


Fakaaat... Hicbir destek paketi aciklanmadi. Hos aciklansa da guzel ve yalniz ulkemizin halka, esnafa olan destegini(!) Biliyoruz zaten.

Kapanma beni mutlu eder, ama bu sekliyle asla degil. Ben zaten issizim, son maaslarimdan kalan uc bes kurus parayi bitirmemeye calisiyorum zaten benim icin cok da onemli degil. Ama persembeden sonra bes kurussuz kalacak cok aile var, ve icim aciyor. Bu insanlar kiralarini nasil odeyecek? Faturalarini kredilerini nasil odeyecek? Alisveris yapip kendinin, coluk cocugunun karnini nasil doyuracak?!

Boyle desteksiz atilan kararlar... Nasil vicdanlarina sigdirabiliyorlar...

asla mutlu etmedi. evden çalışıyorum tuzum kuru gibi gözüküyo ama dışarı çıkamamak kötü baya.

Mutlu değilim elbette ama olması gereken buydu. 17 Mayıs sonrası da çok önemli. Birden salarsan kısıtları hiçbir anlamı olmaz.

Zamaninda burada "cumhuriyeti tarihinin en büyük yardim paketleri bunlar, devlet su an covid en iyi yöneten devlet" kimi komik şeyler yazan arkadaşlara sormak lazim. Ayri konu o arkadaşlara göre Çin'den kaçan üretim Türkiye'ye geliyordu, Türkiye dövizi indiriyordu falan filan. Bayadir yazmiyor, saklaniyor olabilirler.

Maalesef Türkiye'yi gelismis ülkeden ayiran da bu. Tam kapanma olmali ama tam kapandik ac kalirsan kal banane kadar saçma düşünce olamaz. Devlet buna yardim etmeyecekse neden var, neden vergi aliyor?

Ya süresiz izin yasal yapan devletten daha ne beklenir ayri konu.

Tam kapanma gerekli miydi, bilmiyorum. Benim açımdan değişen; Haftaya 5 gün boyunca 9-5 gidecektim. Tam kapanma ile en fazla iki gün gideceğim.


Bunun dışında değişen bir şey olmadı. Mutlu oldum mu sorusuna cevap veremem açıkçası.

Ya para muhabbetini geçiyorum, yolda dümdüz yürümen yasak. Adam gelip hesap soruyor "sen benden izin almadan nasıl kafanı dışarı girdiğin delikten dışarı çıkarırsın" diye, üstüne para cezası yazıyor. Millet de bunu normal, hatta haklı bulup, bulmayanları cehaletle suçluyor. Böyle bakınca az bile yapıyorlar diyorum, zam vergi yolsuzluk şu bu geçtim, ben olsam oy haklarını falan da alırdım ellerinden, covid movid bi bahane her türlü bulunur.

Her şeyi geçtim ortada bir veri yok. Devletin verdiği bi rakam var, şu kadar kişi öldü diye, ama doğru mu, gerçek mi, ayrıntıları ne vs. hiçbir fikrimiz yok. 1 seneyi geçti bu bilgiye doğru düzgün erişimimiz yok. Gerçekte ne olup bittiğini bilmiyoruz. Sadece medya korku pompalıyor, insanlar da kafayı yiyor ekran başında.

Doğru düzgün veri paylaşan bir UK var ona bakıyorum, 15-64 yaş grubuna excess death rakamı toplamda 10 bin. Şaka değil, 10 bin kişi, 60 milyon nüfusu olan ülkede yüzde 0.02'den az ediyor. Kaldı ki buna nüfus artışı dahil mi onu da bilmiyoruz, belki bu bile yok. (Virüsten ölüp biten İspanya için de durum benzer, toplamda 5 bin kişi. Oranın nüfusu da yaklaşık 50 milyon, yüzde 0.01, merak edenler için link: excessmortality.shinyapps.io )

Yani olay şu, hastalık yaşlılara etki ediyor. Yaşlıları koruma altına alırsın, zaten emekli maaşları falan da var, ama onun haricinde bütün ülkeyi kapatıp milleti sefalete mahkum etmenin, yolda yürümelerini bile yasaklamanın mantıklı hiçbir gerekçesi yok.

Başından beri düşündüğüm ve aksini gösteren bir kanıt bulamadığım şey, devletlerin covid'i bir bahane olarak kullanıp kişisel özgürlükleri (ve insanların ekonomik güçlerini) yok etmeye çalıştığı. "Çocuklar porno izliyor" diyip nasıl tüm interneti yasakladılarsa aynı şeyi yapıyorlar, millet de izliyor avel avel.

Edit: covid geçirdim. Evden çalışıyorum, ekonomik anlamda bana giren çıkan yok. İnsanların bu kadar kolay kerizlenebiliyor oluşuna sinirliyim.

ekonomik anlamda insanları çok olumsuz etkileyecek bir karar oldu. ama diğer taraftan geçen hafta izmir folkart'ın altındaki 3 meyhanede gündüz 16:30 civarı tıklım tıklım doluydu. iğne atsanız yere düşmeyecek şekilde içip oynuyordu insanlar. bir beş dakika donup kaldım, izledim, bunların sorumsuzluğu yüzünden kaç insanın canı yanacak diye düşündüm. gerçekten paralize oldum, gidip olay falan çıkarasım geldi. eleştirmeye gelince herkes kongrelere atıp tutuyor ama kendilerine gelince yok ev partileri, yok maskeyi ciddiye almamalar...böyle o kadar çok kişi var ki sorumsuz, başkalarının yaşam hakkına saygı duymayan, bencil...önemli ölçüde bu insanlar yüzünden şu anki durumda sizin gibi kişiler zaten. çok geçmiş olsun. umarım en kısa zamanda bambaşka bir proje çıkarda telafi edilir bu durumunuz.

Phoebe +1
Şu durumdan nasıl çıkacağız, insanlar nasıl geçinecek, karnını doyuracak bilmiyorum. Ama bilinçli sandığım insanlarda bile öyle bir gevşeklik var ki "ya ne olacağıdı" demek istiyorum ağzımı yaya yaya.

bollocks44 gecmis olsun hocam asla mutlu degilim korona yetti artik sirf asiya ulasamiyoruz diye bizi eve kapatiyorlar . en basta yapilacakti o kapanmalar o zaman kimsenin itirazi yoktu. ama simdi bir sene sonra hicbir manasi yok bikti insanlar coktu artik.hem ekonomik anlamda hem planlarin yatmasi anlaminda.

bu arada yorum yapan arkadaşlar çevrelerinde ailelerinden, sevdiklerinden vefat eden var mı onu da paylaşırlarsa sevinirim. bu yorumda çok fark ediyor çünkü, evde oturup her türlü olanaktan faydalanıp grip gibi atlatıp aa bir şey değilmiş bak ölüm oranı 0.02 diyenler olduğu gibi, çocuğunu eşini kaybeden insanlar da var.

Phoebe +1
kobuzchu kiz +1

insanlar "ayy çok sıkıldım" diye çocukça hallere bürünüp tamamen keyfi gezme-tozma-tatil modunda yaşadığı için buna mecbur kalındı.
benim çevremde de can sıkıntısından iki saat market gezen, avm'den güneş gözlüğü alanlar, umarsızca onunla bununla otellerde buluşup ons yapanlar, sürekli sohbet muhabbet için ev toplantıları yapanlar falan var.
söyleyince de, "e ama napalım? böyle de yaşanmıyor." gibi saçma bir cevap alıyorsun.
koşullara uyum sağlamada asla olgun ve aklı başında davranamıyoruz.

bir buçuk yıl içinde, temas ettikten sonra 7-10 gün karantinada bekleyip öyle test yaptırılması gerektiğini bile anlayamadık.
temastan bir gün sonra test yaptırıp pozitif olduğu halde test sonucunu negatif görüp sokaklarda geziyor insanlar.
benim çevremde okumuş etmiş falan dediklerim bile şu süreci anlayamadı, cahil cahil bilinçsizce hareket etti.
bir şeyi yapmamak için illa yasak olması mı lazım?
böyle olunca da zorla eve kapatmaktan başka çare yok.
geç kalındı zaten.

not:
çok yakın bir arkadaşım çok ağır geçirdi.
onun dışında dolaylı olarak tanıdıklarımdan ölen 1-2 kişi oldu ama şahsen tanıdığım kimse ölmedi.
hafif geçiren arkadaşlarım da oldu.

edit:
resmi olarak alınan önlemlerin yetersizliği ve ekonomik koşullar işin ayrı bir boyutu.
ama daha da kötüsünün olmaması için bunun yapılması artık şart oldu.
o yüzden geç bile kalındığını düşünüyorum.
yeni zelanda'da bir kişi bile pozitif olsa bütün ülke kapandığı için şu anda elli bin kişilik konserlerde maskesiz ve rahat şekilde cirit atıyorlar.
halkın ve hükümetin sorumsuzluğu birleşince bu oluyor.

Ben mutlu değilim, çünkü sürdürülebilir, düzgün uygulanan, planlanmış bir şey değil, bayram sonrası yaz geliyor, gördüğüm kadarıyla insanların çok büyük bir kısmının virüs falan umurunda değil, yine insanlar sokağa, tatil yerlerine avmlere doluşacak, kurban bayramına bir tur yine yasaklar gelir, yaz sezon bitimi yine bir tur yasaklar daha gelir v.s v.s gibi.

Yasaktan muaf olan sektörlerden birinde çalışıyorum, dönüşümlü ve evden çalışma kararı bize bırakıldı, işyerinde maaşım tıkır tıkır yatıyor, ekstradan piyasa da yaptığım bazı işler aksayacak gibi malzeme temin ve mevcut ekonomik durumla alakalı olarak ancak çok da önemli değil, iş sonra da yapılır para da kazanılır.

Restoran, inşaat ve turizm işinde olan arkadaşlar çok zor durumdaydı, hammade fiyatları uçmuş durumda, ürün tedarik sıkıntısı mevcut, ödemeler zamanında yapılmıyor, restoranları paket servis zor döndürüyordu, kiralar zaten uçuktu, işten çıkarmalarda olmuştu, kredi ödemeleri de vardı birçoğunun bakalım önümüzdeki ayları nasıl atlatacaklar.

Yokluk nedir bilen bir insan evladı olarak, hizmet sektöründe, gündelik işlerde çalışan ve de ancak hayatını idame ettirecek kadar para kazanabilen insanların devlet tarafından yeterli bir seviyede maddi destek sağlanmadan yalnız bırakıldıkları için üzülüyorum.

Çevremde 1. derece yakın akrabalarım ve yakın arkadaş grubundan vefat eden olmadı ancak komşulardan, uzaktan akraba ve tanıdıklardan vefat edenler oldu.

işim dolayısıyla tam kapanma gibi bir şansım yok. lanet olsun...

yahu bir de yasaklara uyulmadı polemiği var. Yahu apartmanlara köle bir ülkede yaşıyoruz, millet 2-3 odalı evlerde yaşıyor çoğu insanın tek eğlencesi avm'ye gidip dükkan gezmek. Fakir bir ülkeyiz yapacak bir şeyimiz yok çoğu şehirde.

maskeden başlayalım, günde 3 maske kullanılsa aylık 90 maske eder, 50 lira para. dezenfektanı osu busu 100tl sadece enfeksiyondan koruma. yahu millet borç harç yaşıyor, fatura ödeyemiyor.

ölme kalma oranına gelince, en fazla yaşlıları vuruyor maalesef. fakat zaten 2-3 yılı kalmış bir adamı ailesinden, çevresinden sosyal ortamından koparıp dışarı çıkmasını yasakladığınızda daha büyük bir zarar veriyorsunuz.

Maalesef ne devlet ne insanlar düzgün yönetemiyor süreci.

Pandemi süreci berbat yönetildi/yönetiliyor.
vaka sayıları saklandı, sn.koca cenazeye katıldı, özür diledi, sonra tekrar cenazelere katılmaya devam etti.
bir maskeyi bile dağıtmayı beceremediler. patates soğan dağıtırken izdiham oldu.
patates/soğan dağıtacak seviyeye ulaşmak ise ayrı bir konu zaten.
Vaka sayıları azalırken 100 binlerle övüne övüne ayasofya açıldı, açılacaksa açılsın da insanlar yığıldı yine vaka sayıları patladı.
yasaklar kaldırılıp lebaleb kongre yapıldı, insanlar öldü,
olayı zaten bu noktaya getiren bu zamana kadar yapılan yanlışlar.

Şimdi tam kapanma olsa ne olacak? Sonra yine kaldıkları yerden kafalarına göre devam edecekler..

Evet. Benim için okul kapanmıştı ama eşim 12. Sınıflara derse gidiyordu. Aşılanmadığımız için diken üstünde bekliyorduk. O da gitmeyecek artık. Diğer meslek gruplarının çoğu için bir değişiklik yok tabii.

totoro canlandı gözümde

bana da monsters inc.'i anımsattı

Tüylü canavar ve küçük kız = monsters inc boo and sully hugging. Aklıma bu geldi ama direkt anlattığın bir sahne değildi

Ben de Monsters, Inc. diyorum: m.imdb.com

farklılık olsun diye inside out diyeyim. Bing Bong vardı tüylü canavar gibi. Sarılma sahnesi spesifik olarak hatırlamıyorum ama vardır belki

totoro +1

Teswkkurler cevaplar icin, malesef bunlardan hicbiri degildi. Monsters inc.teki kizdan yasca daha buyuk ve boyu uzamis hali gibiydi benim gordugum kiz..

Abominable olabilir mi?

Abominable de degil malesef

Anlasilan o ki butun detaylari yanlis hatirlamisim neredeyse, film zootopia imis, sahne de bu idi images.app.goo.gl

Açık söyleyeyim hiç fark etmiyor. Seriyi hiç bilmiyorsanız sürpriz istiyorsanız 123456 ama majör olayları biliyorsanız ve yine de "hii böyle miymiş bu?!" olmak istiyorsanız 456,123 şeklinde gidin.

Kesinlikle önemli! İlk kez izliyorsanız 4-5-6-1-2-3 şeklinde izlemeniz gerekir.

ilk kez izliyorsanız 1-2-3-4-5-6 diye izlemeniz gerekir. bir üstteki arkadaş yanlış yazmış galiba. 20000 lerin başındakileri izleyip sonra 70lerde çekilenleri izlemeniz gerekir hikaye bütünlüğü açısından.

4-5-6-1-2-3 olarak izleyin.
4-5-6 imdb'de 8+ puandayken 1-2-3 6,5 civarı puana sahip. 1'den başlarsanız sıkılıp izlememe ihtimaliniz yüksek. ama 4'ten başladığınızda ana hikayeden sonra meraktan 1-2-3 izlersiniz.
George Lucas'ın seriyi bu şekilde dizayn etmesinin var bir hikmeti.

456-123-456 :)

iki türlü de anlarsınız bu arada.

Mobilden düzeltemiyorum maalesef. Marka ismi değil bu malzeme ve modelin ismi varsa onu arıyorum.

çok bilgim yok ama rafya çanta yapımı / rafya ip aratırsanız belki istediğinize yakın şeyler bulabilirsiniz.

suni deri benzeri malzemeler var, kosele var...

bu tarz malzemelerden kesilmis seritlerle isleyebilirsiniz diye dusundum.

ormesi de cesit cesittir. kimi tabanini hazir malzemeyi dikiyordur belki, kimi onu da oruyordur.

siz kendinize uyacak malzemeyi ayri, orme bicimini ayri arastirabilirsiniz bence.

edit: bir ihtimal hasir cantadir bu da, bazi seritleri mavi boyamislardir belki

çok emin değilim ama kağıt ipten de olabilir.

Sektörden bildiriyorım bu çanta rafya. Kağıt ipinden de yapabilirsiniz kesin bilgidir. Suni deri veya kösele ile alakası yoktur.

youtu.be

Buyrunuz bu da linki:)

Sayfayı Word'de düzen-sütünlar-iki kısmından bölüyorsanız böyle bir sorun olmaması lazım.

@south, iniyor maalesef

İki sutunlu bir tablo olusturun. Tablolarin icine yazin istediginizi. İstemiyorsaniz en sonunda tablo cercevelerini silersiniz.

Sanirim boylelikle dikey olarak bagimsiz iki bolum elde etmis olursunuz.

Ustteki menuden Düzen'e girin. Sütun'lardan sayfayı 2'ye bölün. yazıyı nereden kesmek ve sütuna ayırmak istiyorsanız orada Kesme'lerden sütun'u seçin. böylece her sütunu kendi içinde işleyebileceksiniz, tabloya vs gerek yok.

film:
baba, matrix, yüzüklerin efendisi
dizi:
prison break, person of interest

Birçok filmi birden fazla kez izledim. En çok izlediğim The Matrix'tir, ondan sonra The Shawshank Redemption gelir.

A Beautiful Mind
The Lord of The Rings Trilogy
Prestige
Gladiator
Saving Prive Ryan
Forrest Gump gibi kült filmleri arada açıp izlerim. Arada dediğim 1-2 yılda bir.

inception

ilk aklıma gelenleri yazayım.

dizi;
fleabag
american horror story (2. sezon)
six feet under (henüz ikinci kez izlememiş olsam da kesinlikle izlicem)

film;
weekend (www.imdb.com)
this is england
sonbahar (www.imdb.com)

Film: Fight Club, Pulp Fiction, Frances Ha, Oslo 31. August
Dizi: Fleabag, Bojack Horseman, Futurama

True romance, the Godfather, heat, braveheart defalarca izlediğim filmler.

Lost a 5 inci kez başladım. Homeland, ozark ve the killing i de ikişer defa izledim.

Film tosun pasa, yabanci aklima gelmedi.
Dizi scrubs, sherlock, cemberimde gul oya

6 feet under
Trainspotting
bir zamanlar anadoluda

back to the future serinin üç filmini de onlarca kez izledim

matrix, fight club, mulholand dr 2-3 defa izledim

Terminator 1,2,3,4
back to the future serisi
Road to perdition
Matrix 1-2
Good will hunting
Awakenings
Taxi driver
Goodfellas
LOTR 1-2
Requiem for a dream
Leon
Kill Bill
Pulp fiction
True romance
Fearless jet li
Million dollar baby
Being there
Conjuring
Office space
What about bob
Naked gun
Lonely guy
Hangover 1-2
Horrible bosses
Salton sea

Dizi 1'den çok izlemedim

Le Fabuleux Destin d'Amelie Poulain

The Office US
Friends
Fleabag
Breaking Bad
Wilfred
Six Feet Under

aradığınız tam bu olmayabilir, ama bir süredir benim wishlistimde bekliyor diye atmak istedim. gençlere göre tasarlansa da bence yetişkinlere de olur.

www.idefix.com

Heh ben de alıcam kendime tam da üsttekinin bahsettiği atlası düşünüyordum, çok hoşuma gitmişti d&r’da daha uygun fiyatı.

siyah var bi tane ondan al hehe

pisirirken domatesli soganli sote yapip kofteleri de ayrica kizartip sonra eklesen?

mısır unu, baharat, soğan ve sarımsak rendesi koyuyorum. bence güzel oluyor. mısır unu yerine bayat ekmek koyuluyor genelde.

soğan, sarımsak, maydonoz koyuyorum. bir de anne köftesine benzesin diye bayat ekmek koyuyorum. bayatlayan ekmekleri hep küçük küçük doğrar kuruturum, kuruyan parçaları rondoda geçirip toz halindeyken köfte yaparken kullanıyorum.

Soğan, sarımsak, bayat ekmek içi, 1 kaşık biber salçası, kimyon, kekik, tuz, karabiber benim köfte formülüm.

Bir de köfteyi karıştırdıktan sonra tüm kütleyi elinize alıp pat pat diye kabın içine fırlatmak suretiyle iyice döveceksiniz. Böyle yapınca daha pürüzsüz ve aroması içine işlemiş oluyor. Ortalığa fırlamaması için biraz el becerisi ve pratik gerekli.

Benim kullandığım malzemeler şöyle: kıyma, soğan, yumurta, galeta unu, tuz, karabiber, kimyon, barbekü sosu, bazen biraz hardal. Kıyma ve galeta/ekmek içi dışındaki her şeyi rondoda karıştırıyorum, sonra elde yoğurarak devam.

www.youtube.com ben bu tarifi çok beğeniyorum, kıymayı dinlendirmek ve çok iyi yoğurmak işin püf noktası

Benimki: kıyma, yumurta, bayat ekmek içi (galeta sevmiyorum yavan yapıyor) soğan, 1-2 diş sarımsak, baharatlar çay kaşığı olacak şekilde 1 karabiber, 1 yenibahar, 1 kekik, 1 nane, 1 kimyon. Dinlendireceksem karbonat da ekliyorum. Yuvarlarken elimi ıslatıp yuvarlıyorum, Çok güzel oluyor.

hicbir diziyi beklemedim lost'u bekledigim kadar

Dexter. Pazartesi günlerine saat sayıyordum.

lost+1
behzat ç.

Doctor Who. Clara gelene kadar, Clara'dan sonra meh diye diye izledim -_-

geçmiş zaman ekine takılmadan buraya hala yeni bölümlerini beklediğim bir it's always sunny in philadelphia bırakıyorum.

Lost, got,the missing,ezel.

game of thrones için sabah 4-5 gibi kalkar izlerdim canlı yayında. person of interest'i de 24 saat içinde izledim. rick and morty ve black mirror'u da yakinen takip ettim

lost, homeland, behzat Ç, got, the following, bridgerton, unortodox, anne with a,
the handmade's tale, biraz daha düşünsem sanki bir iki tane daha ekleyecek gibiyim :)

Bu mu?

www.youtube.com

Annemin kokulu çorbası.
Ilikli kemik, et, havuç,patates, soğan ve çok çok fazla sarımsak.

şalgam acayip yükseltiyor beni.

kışın mandalina, yazın üzüm. soğuk süt.

bunlar enerji vermiyor ama sadece modumu yükseltiyor.

Çok acaip bir durum var.

Son 5-6 gündür sabahları aç karnına yarım litre suya 1 limon sıkıp içiyorum. Üçüncü günden beridir "meğer ben ölüyormuşum" dedim. O derece hareketlendim, iyi geldi. Gerçi bazı takviyeler de alıyorum (merak eden olursa yazıyorum; beta glukan, magnezinc, vitabiol, omega 3) ama o takviyeleri daha önce de alıyordum ve böyle olmamıştım.

Ayrıca glutenli gıda yemeyi çok azalttım. Yakın zamanda bir sebepten "çok az yediğimde zarar vermediğini" keşfetmiştim, ona dayanarak kendime bir kota belirledim. Yani gluten çok azaldı. Bence enerjiyi veya öodu düşürenlerden biri de unlu gıda.

Çikolatayı bırakmak enerjimi arttırdı benim.

Bunun dışında kahve, yeşil çay, bitki çayları. Aşırı keyif alıyorum içerken.

Kesinlikle kefir. İnanılmaz enerji verici bir içecek. En azından benim için öyle oldu. Bol bol taze sebze tüketmek de aynı şekilde.

limon/sirke

keçiboynuzu pekmezi

uzun vadeli etki olarak:
- tahılı ciddi oranda azaltmak (unlu gıda, bugday,arpa) yulaz az mikterda olabilir.
- islenmiş sekeri azaltmak
- omega 3 takviyesi

Antep katmeri <3
Genel olarak tatlı şeyler.

Karpuz
Cevizli sucuk
Şalgam
Kahve

65 yaş altıysa izinsiz seyahat edebilir bileti olanlar. Mesela biz saat 21.00 uçağı için izin falan almadık.

@prole;

teşekkür ederim, haftasonu için de geçerli izinsiz seyahat etme olayı değil mi?

evet biletiniz olduğu müddetçe sokağa çıkma yasağında seyahat edebilirsiniz.

peki 65 yaş üstü biri hala seyahat izni almak zorunda mı?

@surekliyorguninsan
Evet zorunda ve kolay vermiyorlar bildiğim kadarıyla. İdo, budo gibi kurumlar yolculuk yapabilmeleri için izin belgesi beyan şartı dahi koyuyorlar ama polislerin umursadığını sanmıyorum.

@Unde bach canim

uçak biletini aldık, kızının evine gidecek. yine de şart yani :/

@surekli
Evet şart. Firma beyan istiyorsa başvuru yapıp başvuru aşamasındaki e-devlet pdfini indirip gösterirsiniz. Onayına bakacaklarını sanmıyorum ama polisler direkt kimlik numarası üzerinden kontrol yaptıkları için red durumunu görüyorlar. Polise denk gelmezse, hörünüş olarak çok yaşlı da durmuyorsa problem olacağını sanmıyorum.

Kitapta da devamlı "twincest" dedikodularına maruz kaldıkları yazıyordu ancak aralarında böyle bir ilişkiyi kanıtlayan bir şey yok. Birbirlerinin ilk ve tek dostları olduklarından bahsediliyor genelde. Filmin/kitabın sonunda Nick'in kararı Margo'yu hayal kırıklığına uğrattığı için ağlıyordur diye düşünüyorum.

hayır, ensest ilişki yoktu aralarında.
kardeş olmakla beraber çok da iyi dostlardı
o sahnede ağlamasının sebebi nick'in böyle bir evlilikte kalmaya devam edeceği için margo'nun üzülmesiydi

Filmin hiçbir yerinde böyle bir vurgu yoktu, nereden çıkardın :) Ensest dedikodusu klasik medyanın yüklenmesi onlara. Kız kardeşinin feci bir şekilde ağlaması da Nick'in sosyopat, katil ve ruh hastası bir kadınla evliliğini sürdürmesi, kardeşi sonuçta.

Öğrenci kısmına tıklayınca şu yazı çıkıyor: "MERHABA ÖĞRENCİLER
Film Okulları programımız sona erdi. Artık TÜM öğrencilere açık olan yepyeni bir Öğrenci Üyeliğimiz var. "

Ben de ücretsiz öğrenci üyeliğini kullanıyorum ancak yeni üye değilim. Sanırım yeni üyelik almıyorlar artık.

evet değişti o, öğrenci üyeliği ücretsiz değil indirimli artık.

tahinli çörek yapabilirsiniz hastasıyım. sufle de acayip güzel oluyor. tahinli patlıcan ezmesi de çok çok güzel oluyor.

oyş www.ardaninmutfagi.com

tahinli çörek +1

kabak tatlısı yapıp üstüne dökebilirsiniz. kabak tatlısı sevmediğim halde bu şekilde yiyebiliyorum.

www.instagram.com
Tahinli brownie <3

Tahinli banana bread (bunun için tarifim yok, Google'da çıkar herhalde.)

Kabak tatlısına müthiş yakışıyor.

www.kizlarsoruyor.com

evrimagaci.org

(Bkz: psikosomatik hastalık)

www.amazon.com

dopamin serotonin dengesi. yani ilaca bağımlı olması gereken psikotikler. bir de bu ayarın yapılabildiği nevrotikler var. senin sorduğun nevrotik hastalıkların beyindeki belli bölgelerdeki işlev bozukluğundan kaynaklanabildiği vs.

hatiri sayilir sayida erkek, askere tekrar gittigini gorur durur ruyada yillarca.

Benim vardı böyle 2-3 tane.

Birisi işte bi dersi verememişim o yüzden liseye geri dönüyorumuşum (üniversiteden -9 yıl sonunda- mezun olunca bitti).

Diğeri asker kaçağıyım yakalayıp askere götürüyorlar (askerliği yapınca bitti).

Rüyaların, özellikle de böyle tekrar edenlerin, yarım bıraktığınız bir şeyi size hatırlatmak için kendini gösterebiliyor olabileceğini düşünüyorum. Benim yukarıda bahsettiklerim kolaydı ama işte beyninizin size ne anlatmaya çalıştığını anlamaya çalışmak iyi olabilir.

Sürekli sınav rüyası görürüm. Lise rüyası görürüm. İşin kötüsü benim için şu. Aramın kötü olduğu tüm insanları görüyorum rüyamda bazen. Misal, lisedeyim herkes süslü ben çirkinim, üniversite, dershane, site, iş yerinde aramın kötü olduğu herkesi lisemde görüyorum. Yapamadığım kavgaları ediyorum. Sürekli beni tongaya düşürmeye çalışıyorlar. Yine rüyamlarımda saat akşam üstü kasvetli Ankara grisi bir hava ya da gecenin karanlığında eve gitmeye çalışırken konuştuğum insanlar.

Bir de rüyalarım aşırı gerçekçidir. Diyaloglar, insanların mimikleri göz bebekleri aşırı gerçek. Sanki gerçek bir alemdeyim. Her gece kemerleri takıyorum uçuşa geçiyorum sanki. Hayatım da aşırı durağan. Çok arkadaşım vardı, pandeminin de etkisiyle hiç kalmadı. Sevgilimle vakit geçiriyorum ailemle takılıyorum. İç hesaplaşmlarım bitmiyor halen daha.

En son Inception'daki uyku/rüya bağımlıları gibi olcam. Defalarca katmanlı rüya gördüm bu arada da. Rüyamdayken rüya görüp uyandığım çok oldu.

özellikle kaygı dönemlerinde tekrarlayan rüyalar çok olur

Çok uzun süre sınav kabusu gördüm, artık pek sınava girmiyorum ama üniversiteden mezun olmamış olduğumu görüyorum, daha doğrusu bugünkü kafamla bir bakıyorum ki mezun olmamışım, tekrar dönemem, dönmesem bitirmesem ne olur ki kafasında oluyorum. Bir de merdiven kabuslarım var, yukarı çıkarken ya da aşağı inerken basamaklar eksik oluyor, kırık oluyor, boşluk oluyor ya da bir yere varmıyor.

Bir de hala rüyamda ev olarak 15 yaşıma kadar yaşadığım evi görüyorum, bağırıp sesimin çıkmaması da, gerçek hayatta kızgın olduğum insanlarla bağıra çağıra kavga etmek de sıklıkla gördüğüm kabuslardandır.

neredeyse 10-12 senedir aynı şablonda gördüğüm iki-üç kabusum var. başını sonunu bilmeme rağmen her gördüğümde de korkarım ve ne anlatmak istediklerini hiç anlayamadım. rahatsız edici.

Dökümix aldım yakın zamanda. Çok memnunum, büfe tostu gibi oluyor.

Kesinlikle dökümix+1 ama öyle.şekil, plak cıkması vs bekleme

İş bulduğumda.

İlk istifama işyerindeki bütün işler üstüme yıkıldığında karar vermiştim. Bir de çok az zam yapmışlardı. Patronum kurşun kalem ve tükenmez kalem arasındaki farkı bilmiyordu (eğitim sektörü) ve bu kişinin kafa yapısıyla bir yere varamayacağımı anlamıştım.

İkinci istifamın kararını içerde aylardır param kaldığı için vermiştim. O kadar bekleyip duygusal olarak yıpranmadan daha erken etseydim diye düşünürüm bazen.

Üçüncü istifama, patronumun üslubunu beğenmediğim ve mesai saati/özel hayat kavramı ortadan kalktığı için karar verdim. Ancak istifa etmedim. Sözleşmemin bitmesine az vakit kaldı ve onu bekliyorum. İşyeri kafada bitince pek çok şey de bitiyor zaten.

Tamamen farklı bir sektörde çalışmak istediğimi fark ettiğim zaman.

Aklımda hiç yokken iş bulduğumda

gereğinden fazla çalışmıştım, her şey yolunda gibiydi ama sıkılmıştım bi defa. öyle olunca gözden çıkarttım biraz hareket katmak için iş bulup söyledim.
sadece söylerken vazgeçirmeye çalışmışlardı o çok zor olmuştu o kadar hukukun üstüne yok demek.

yurt dışında 5.5 sene sonunda kenarda hiç birikimim olmadığını farkedince.

"Sen şimdi bu birimde başla, beş altı ay sonra istediğin bitime alırız, hem işleyişi de öğrenmiş olursun"

7 ay sonra birinin torpilli akrabası o birime getirilir ve karar o an verilip 1 hafta sonra dilekçe verilir.

Şu anki iş yerine de uzak olduğu için soğumuştum başlarda, şu an 7. yılım (yakına taşındı 2 yıl önce, ama bayağı yakına). Şimdilik devam.

Her sabah mutsuz uyandığımda.

fazla konforlu hissedince, babamin isyeri gibi gidip gelmeye baslayinca.
ogrenme durunca.
beni ucuza calistirdiklarini anlayinca.
yukselmenin neredeyse imkansiz oldugunu anlayinca.
vs

Tanınan bir marka olan eski işyerimden ,

-patronlardan biri odamıza gelip “bayanlar topuklu ayakkabı giysin bundan sonra.” Dediğinde
- malum partiden birini işyerinde ağırlayıp kadına çiçek vermeye zorladıklarında.
- erkek çalışana özel araç tahsis edilip kadın çalışanların metrobüsle işe gelmek zorunda bırakıldığında.
- telefonda sorduğu kişiyi tanımadığım için “ siz zaten bi bok bilmezsiniz” diye ik müdürü beni azarladığında..

Sikerler diyip istifa ettim.

patron, yonetim surekli isler cok kotu, batiyoruz, piyasa, sektor berbat, is yok muhabbeti yapiyordu hepsi 5 karsi surat falan surekli(kovid movid yok o aralar). Klasik patron muhabbetidir bu, isler kotu falan derler surekli, zam istenmesin, sukretsinler, extra calissinlar vs diye ama bizimkiler .okunu cikarmisti, resmen enejimi emiyorlardi yeter diyip bastim istifayi, isimde de basariliydim ve cok disiplinli, siki calisirim ben, epey sok oldular hepsi niye diye soruyorlar, patronla da gorusturduler gitme falan cektiler bayagi, dedim isler kotuymus, kuculmeye gideceksiniz sanirim ben size yardimci olayim, gelecek goremiyorum burada. sonra demezler mi bana yok oyle bir sey, nasil boyle bir izlenim edindin:) Senden memnunuz yok o mevkiye atayacagiz, oranin basina gececeksin, ogullarimdan sonra sen geliyorsun falan hayir dedim biraktim iste isi, iyi oldu yasam enerjimi emiyorlardi

edit: baslik altindaki yazilardan istifa iyi bir sey gibi algilamasin kimse. Kimse de istifa gazina gelmesin cok gerekli nedenleri yoksa. En kotu is, issizlikten iyidir, cok kalifiye oldugunuz ise basvuruken bile bosta olan aday dezavantajli durumda oluyor mevcut isi olan adaya gore cogunlukla

Ilki istifa sayılmaz, ülkeden ayrilacaktim.
Ikincisinde ise pazar aksamlarim zehirdi, zor uyurdum. Aksamlari zor uyurdum stresten. Isi yapamadigimdan değil ama bana uygun değildi (fmcg firmasinda planlama, hayatlar 2-3 saatlik stres icinde. Her gün farkli. Sabah 30 dk gec gelsen büyük sıkıntı çünkü cek cumhuriyetindeki fabrika senin planlamani bekliyor. Ama su anki isimde tedarik suresi 3 ay kadar haliyle böyle 20 dk erken başladın gec basladin önemi yok. Bu bile farkli birşey)

Neyse böyle olunca esime dedim, ben burada yapamayacagim. O da tamam dedi. Sirkete sözleşme uzatmak istemedigimi söyledim, onlar üzüldü ama anlayisla karşıladı (bahane uydurdum, yaşadığımız sehir esimin ailesine uzak vs diye). Sozlesmemi yerine getirdigim icin sözleşme tazminatı aldım 2 bin euro falan ayrildim.
Iyi ki ayrilmisim. 1 sene sonrasinda 7.20de ise başlamak, 45 dk öğle arası yerine 9da ise başlama, 2 saat öğle arasi ve yaklaşık 300-400 euro fazla maasla ise başladım.

Ama hayatımda oyle stres yasamamistim ya. Uyuyamazdim acaba üretim hatti gene patladı da 8 saatlik uretim plani yalan mi oldu diye...

Valla ben bir gecede karar vermistim.

24 saat çalışan seri üretim fabrikada stresin bitmeyeceğini anladım. alternatif buldum. istifa ettim.

Hayat her ay ucu ucuna geçinmekle geçmez diye düşündüğümde. İyi ki de sektör değiştirmişim.

Haftanin 2 gunu calisiyorum sadece, istifa etmek gereksiz su anda ama yakin bir sektore gecmeye karar verdim.

Su anda projesinde arastirmaci olarak calistigim hocanin safi havagazi oldugunu anladigim anda kendisine karsi olan butun saygimi yitirdim. Nasil anlatsam. Islerin kendi anlamadigi kisimlarinda anlatilana guvenmez, sunu soyle yapin bunu boyle yapin diye mudahale eder. O isten anlamaz ama anlayani da yerer, kafasinin dikine gidip isleri sarpa sardirir. Yapilani unuttugu icin ve not almadigi icin 2 adim ileri gidersek 5 adim geri gideriz. Uyardiginda da tartismaya girer. Sebep sunmadan sunlari yapin der, kesik basli tavuk gibi yolunu bulmaya calisirsin.

Akademiyi komple birakip ozel sektore gecmeyi dusunuyorum. Zaten akademiye devam edersem arastirmayi birakip derslere zaman ayirmam gerekecek. Efendi gibi gider arastirma-gelistirme projelerinde calisirim daha iyi.

son ayrıldığım iş yerinde (5 sene önce) karı kocalardı ve basketbol oynayanların çok iyi bildiği bir web sitesinin sahipleri. adam bildiğin manyaktı. bipolar falan herhalde. bir gün iyi, bir gün kötü. ofise gelir bas bas müzik açar, asla çalışamazsın. hele işin muhasebeyse dikkat ister yani. gecenin köründe ayakkabı linki atar, bunları bul der. bir şey sorar şu şu oldu mu diye, şu şu yüzden olmadı ya da olmayacaktı ama şunu şunu yaptım oldu diye izah etmeye kalksan bağırır ben sana açıklama yap dedim mi, oldu mu, olmadı mı onu sordum diye bağırır, sonra mesela olmadı dersin, niye olmadı der açıklama bekler. herkesi dolandırır ama telefonlara benim bakmamı ister vs vs.
en son bir gün işe gitmek için kalktığımda keşke deprem olsa da işe gitmem gerekmese diye düşündüğümü fark ettim ve o gün anahtarlarını verip ben daha gelmiyorum dedim. benden sonra gelen eleman bunları tokatlamış. bir sürü ayakkabılarını çalıp kendi site kurup satmış. karısı da bak sen bizi bırakıp gittin başımıza neler dedi diyor. karısı iyi biriydi hala çok severim ama adam ıyyy. oh iyi ki kurtuldum ondan.
iyi ki kurtulmuşum. 5 yıldır çok severek yaptığım bi işim var.

şirketim daha doğrusu yöneticim zam sözünü tutamadığında. ardından da iş bulup kağıdı önüne bıraktım. o andan itibaren söylediği her şey bi kulağımdan girdi öteki kulağımdan çıktı. hatta 2 senelik periyot içinde maaşımın iki katına çıkacaklarını bile söylediler ama ilk söz benim için kıymetliydi. bi kere yalan söyleyen sözünü tutamayan her zaman böyle yapar.

Hadi ben de yazayım madem...

Bundan 5-6 sene önce bir ajansa girerken "Bakın ben dünyayı gezmek istiyorum. Seçiminizi yaparken bunu da göz önünde bulundurun çünkü bir zaman sonra işten ayrılmam gerekebilir" diye belirttim ve yöneticilerin çok hoşuna gitti. Sonra gel zaman git zaman baktım ben dünyayı filan gezemiyorum. İşsiz güçsüz halimde çok büyük bir risk alıp "Burada ne uzar ne kısalırım, amaçladığım yolda da ilerleyemiyorum. Bu yüzden işten ayrılmayı planlıyorum." dedim. Benden oldukça memnunlardı, maaş zammı ve çalışma saatlerimde düzenleme teklif ederek yarı zamanlı şekilde öneri getirdiler ancak kibarca reddettim. "İleride fikrini değiştirirsen kapımız sana açık." dediler ve ben de ayrıldım.

Ondan sonraki süreçte çok ilginç gelişmeler oldu ve adeta film gibi geçen birkaç ay içerisinde; işten ayrılmamın üzerinden 1 sene geçmeden cruise gemilerinde iş buldum ve 4 yıldır çalışıyorum. Acayip mutluyum :)

ilk özel sektör işimde zaten maddi olarak ailecek zorda kaldığımızdan girmiş olduğum bir iş olduğu için, durumumuz düzelince ve yüksek lisansa da başlamak istediğim için istifa etmiştim. sonrasında uzun yıllar akademide çeşitli üniversitelerde çalıştım, bazen asistan olarak bazen proje burslu olarak bazen okul burslu olarak vs vs ama akademide en azından bana yer olmadığını görerek, yılllarrr sonra kendi alanımda tekrar özel sektöre döndüm. asıl bahsetmek istediğim de bu.

müdürümüz sağ olsun, dışarıdan böyle modern gibi görünen bir arkadaş. iş yeri de öyle. alanında da türkiye'de az bulunan bir firma. ama,

1. aynı departmanda bir kısım insanı eşşşşek gibi çalıştırırken, bir kısmını ise kaçmasın diye az işle çalıştıran, ama aslında bu iki tarafa da ne hak ettiği iş yükünü ne de maaşı verebilen bir departman müdürü ve firma bu bahsettiğim. ama türkiye'deki çoğu yer böyle zaten. özellikle de kurumsal değilse.

2. kurumsallığa gitmekte olan bir firma ama hala aile bağları ile yönetiliyor tabi. bu da bir etken. firma karmaşa içinde.

3. ayrımcılık. sadece cinsiyetten bahsetmiyorum, din, mezhep, ırk ve etnik köken ayrımcılıklarından da bahsediyorum.

4. iş güvenliğinin sıfır olması. hatta sıfır bile fazla yani.

5. fikirlerinin çalınması veya karşılığını alamaman. bir de güya fikire karşı prim sistemi var. bu arada bazıları patentlik fikirler ha.

6. sana hiç değer vermemeleri de bunların hepsinin üstüne fındık olarak dökülüyor aşjdksaidadka

neyse, sinirim bozuldu. yazsam daha neler yazarım da, bu altı madde şimdilik yeterli. ha türkiye'deki çok firma böyle, o ayrı.

Ya kusura bakmayın sorunuza cevabım yok ama soru başlığı o kadar güldürdü ki beni söylemeden geçemedim :) kağıttan halaylar... mükemmel!

Tutturamadım

İhtiyacın yoksa yapma kanka. Sana bir katkısı olacağını düşünmüyorsan hakkaten yorucu işler. Ben de bir köy evinde tüm bunlardan uzak kendi halimde yaşamak isterdim. Ama gel gör ki şartlar el vermiyor.

Ben yapmıyorum, insanlar da beni tanımıyor. Herhangi bir sorun yaşamadım bu yüzden. Çok tanışmak isteyen gelsin konuşsun.

Yapmıyorum, tanımasınlar.

hiçbirini yapmıyorum, kimse beni tanımıyor. böyle daha güzel değil mi hayat? yalnızca istediklerinle iletişimde kalıyorsun. zorunda kaldıklarınla değil :)

sosyal medya mefhumu kabaca 2010'da başladı. öncesinde insanlar tanımıyor muymuş birbirlerini? ne kadar sığ düşünce.

facebooku gruplar dışında kullanmıyorum. instagramdan ve twitterdan birşeyler paylaşmayı bıraktım. hayalet ol, sadece takip et. son 1.5 senem böyle geçti. birşey kaybetmiyor insan.

asıl zor ya da zora giden şey, sen elini kolunu sosyal medyadan çekince arkadaşlarının bile hal hatırı kesmesi. tek olay bu bence.

hiçbir sosyal medya hesabımı kendi adımla açmıyorum, işyerinden gelen "paylaşalım" baskısını hesabım yok diyerek reddediyorum. tamamen anonim kaldığım için bulmalarına imkan yok zaten.

zamanında çok dertli olduğum bir konuydu, bulabildiğim tek çözüm yolu bu oldu. (hesap açın diyen de oldu ama çok ısrarcı olmadılar)

Bunu bir güç gösterisi sananlar var malesef. Deli gibi para harcıyorlar sosyal görünebilmek adına. Borç ödemekle geçen ömürleri var.

pek story atmam, post daha nadir
twitter ım yok
işle ilgili makale yazarsam paylaşıyorum
medium ne bilmiyorum
youtube a video atmıyorum
facebook ta son gonderim 2018 yılından, cogu insanın da oyle zannediyorum.

evlendiğimi ogrenen universite arkadaşım "e instagram da yok? soyismini de değiştirmemişsin? neden??" diye hesap sorduydu. çok ilgilenmiyorum takmıyorum. keske instagramımı kapatabilsem ama bagımlılık oldu sanırım

birkaç sene önce minibus yolculuğu yaparken bir eleman denk geldi. laflarken aynı kampüste olduğumuz ortaya çıktı. instagrama ekletti kendisini. benim profilime bakıp asosyalmişsin demişti. çok fazla gönderi olmadığı için...

Bana hava atmak gibi geliyor, karakterime uygun değil hayatımı low profile yaşamayı seven biriyim o yüzden kullanmıyorum

Karakter meselesi iyi ya da kötü değil bazı insanlar da dışa dönük paylaşımcı bundan keyif alıyorlar, paylaşsınlar sevdiklerim takip ettiklerim de var

yukarıda yazdıklarını insanlar sanal olarak network kurmak ve/veya bu networku ayakta tutmak için kullanıyorlar. böyle bir amacın varsa ve bu amaçla yapıyorsan sorun yok. hatta ne yazık ki özel sektörün ciddi bir bölümünde olmazsa olmaz gözüyle bakılıyor.

böyle bir amacın yoksa gereksiz

öncelikle (bkz: dopamin detoksu)

bu biraz yaşla ilgili belki de. ben 30 yaşındayım. 25'lerimde öyle bir baskı var gibiydi. sanki çevremde herkes bir şeyler paylaşıyordu ve ben o kadar sosyal olmama rağmen birileri çok daha sosyalmiş ve ben eksikmişim, hayatı kaçırıyormuşum gibi hissediyordum. oysa paylaşılan içeriklerin çoğu bomboş ve ben bir çoğundan daha değişik şeyler yapıyorum. mesela kız eve mcdonalds söylemiş, fotoğraf atmış. büyük başarı, artı gerçekten ilginç bir hobiyle bizi tanıştırdığın için teşekkür ederiz. ha bunu da paylaşsınlar tabi, ben sırf arkadaşımın uzun süredir görmediğim yüzünü, yumuşamış patates kızartmalarıyla dolu ağzını gördüğüm için bile sevinirim ve beğenirim ama bir yandan da acırım, yazık, ilgi görememiş demek ki yeterince ve ilgiyi sosyal medyada arıyor.

aslında bir anlamda haklısın, daha çok şey paylaşan insan daha çok tanınıyor ve unutulmuyor. ama hem kaliteli olup hem tanınmak önemli. gerçekten işe yarar şeyler yapıp paylaşıyorsan kaliteli biri olarak tanınırsın. yoksa boş boş evim, arabam, vücudum, kahvem, kahvaltı sofram, çocuğum, kedim falan paylaşıyorsan bana varoşluk gibi geliyor. mesela pınar diye bir arkadaşım. uzun süredir görmedim ama neler yaptığını paylaşımlarından rahatlıkla takip edebiliyorum. şu dönem "özlemedik mi" temalı bikinili yaz tbt'leri paylaşıyor. kız sürekli aklımda. ama ne şekilde aklımda? "amaan pınar da ne boş beleş biri ya."

ben de çok fazla şey yapıyorum. bazen milletin paylaştıklarını görünce ben yaptıklarımı paylaşsam influencer bile olabilirdim diye düşünüyorum hatta. ama senede belki 2 şey paylaşıyorumdur instagramdan. "bakın bakın, bana bakın, ne kadar değişik bir hayatım var!" demek çok çocukça ve ilgi manyaklığı gibi geliyor çünkü. bunun yanında, aklıma da asla gelmiyor açıkçası bir şey yaparken fotoğrafını paylaşmak. anı yaşıyorum. ne demişler, "karpe diyem başka da bir şey demiyem." hihih.

özetle, sosyal medyada habire paylaşım yapanların birçoğundan çok daha hareketli yaşamama rağmen, bunları paylaşıp beğenileri kendime bir dopamin kaynağı haline getirmediğim için mutluyum. aldığım beğenilerden çok o anda onu yapıyor olmak bana keyif verebilmiş demek ki. helal olsun bana.

anahtar nokta adam geliyor "sen x i yapmıyorsun" diyor ya, kimsenin böyle şeyler söyleyebileceği bir alan açmayacaksınız. ola ki açtınız eskaza, o zaman zihninizdeki dış seslere diyeceksiniz ki bi kapa çeneni, burası benim zihnim, benim dünyam, ben nasıl mutlu ve huzurluysam öyle yaşama gayreti göstereceğim.

ne kadar az app/uygulama/üyelik, o kadar yüksek iç huzuru. aynı şey bu film gösterim platformları vesaire içinde geçerli, ciddi bir içerik zehirlenmesi var ortada. hiç birine üye olmadım. varsın şu an popüler olan diziyi 6 ay sonra izleyeyim veya hiç izlemeyeyim. ya da varsın insanlar beni tanımasın, so what yani?

işle ilgili paylaşım yapma durumunuzu hariç tutuyorum.

bu biraz sizin kendiniz nasıl konumlandırdığınızla alakalı.

hatırı sayılır miktarda video ve fotoğraf makinem var. iyi geziyorum fena değil. ama instagram hesabım yok. gittiğim hiçbir yerde hiçbir fotoyu instagrama yükleme ihtiyacı hissetmedim. benim için instagram yok.

twitter'a her gün giriyorum. güncel neler var gündeme bakıyorum. ekşiye her gün yazıyorum. daha bir tweet atmış değilim.

facebook'ta herkes gibi ben de zamanında ilkokul arkadaşımı buldum sonra o da facebook'ta kaldı. şifremi bile hatırlamıyorum.

neredeyse her gün video çekiyorum. youtube hesabım yok. youtube benim için şarkı dinleme ortamı. spotify gereksiz. ilgimi çeken kanalları takip ediyorum. bir gmail hesabıyla mutluyum.

sosyal medya ihtiyacı uydurulmuş ve abartılmış bir ihtiyaç. yani araba kullanmayı seviyorum ama illa kendim araba yapacağım diye bir durum yok. bu da biraz öyle. izle, oku, geç. instagrama foto atmazsan ne kaybedersin. hiçbir şey. kimsenin retweetlerine ya da instagram beğenilerine muhtaç bir yaşam sürmüyorum.

instagramda takipçim takip edilen sayılarım eşit. tek fotoğrafım var. bir de erkek arkadaşımla atakuleye gitmiştik atakuleyi çektiğim sabit bir hikaye var. instagramda düzenli oalrak hikaye paylaşmam. erkek arkadaşımla çok gezeriz ama hiç birlikte fotoğraf koymam. çok nazarcı şerefsiz var bir de cidden ihtiyaç hissetmiyorum. çok asosyalim instagramda

ama twitter öyle mi... anonim bir hesabım var, aşırı eğleniyorum kendimi buluyorum sadece erkek arkadaşım ve kardeşim ekli tanıdık olarak. günüm twitterda geçiyor

sürekli hikaye twit paylaşan fenomen olmaya özenen yavşaklara da gülüyorum.

bilmiyorum

Hastasıyım.

Biliyorum

Biliyorum